________________
ષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ : ૩૭
રાજાજીનું મન ધરાયું નથી. એ તે કહે છે, કે હજી મન ડાલી ઊઠે તેવી છબી ચીતરી જ નથી. એમને તે સાક્ષાત મૃગાવતી જોઇએ !”
“ લાક ઘેલાં થયાં છે. રૂપ, યૌવન સત્તા કે ધન મળ્યું એટલે માનવી વિવેક જ છાંડી દે છે. આ કાયામાં ચીતરવા જેવું શું છે? અને કાયા ગમે તેવી સુંદર ડાય–એથી શું છમીમાં સુંદરતા આવી જશે? અસલી હીરા સાથે નકલી હીરા હાડ અકી શકશે ખરા ? ”
66
“ ચંદના, તારી વાતા અજબ હાય છે !” શેઠ જમી રહ્યા હતા. વખત ઘણા વીતી ગયા હતા. રાજદરબારમાં તાકીદે પહેાંચવાનું હતું. તેઓ જવાની તૈયારી કરવા લાગ્યા. “ મધ્ય ખંડમાં સેજ બિછાવી છે, જરા આરામ કરતા જાઓ તા સારુ, ” ચંદનાએ કહ્યુ.
“ તારી પાથરેલી સેજ પર આરામ કરવાનુ કાને દિલ ન થાય ! ” શેઠે આરામ કરવા માટે વિચાર કરી રહ્યા, એટલામાં તેા રાજદરબારમાંથી તેડાગર આવીને જ ઊભે. એણે સપ્રણામ કહ્યું:
જ
રાજાજી આપની રાહ જોઇને બેઠા છે. કહેવરાવ્યું છે, કે અમે જમીને આવી ગયા છીએ, ને છતાં શેઠજી હજી જમી પરવાર્યા નથી ? ”
66
''
અરે, મારા સુખને મિચારા રાજા શું જાણે ? ” શેઠે ધીરેથી કહ્યું, ને પછી મેાટેથી કહ્યું : “ ચાલેા, આ આવ્યા !”
'
શેઠ તરત રવાના થઈ ગયા, જતાં જતાં એમની નજર ચંદનાની નજર સાથે મળી ! વાત્સલ્યનાં એ તેજ ભેટી પડયાં.
