Book Title: Gnatadharmkathanga Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
अनगारधर्मामृतपंणो टोका अ० १४ लिवानचरितवर्णनप
७७
शयनीये निषीदति, निपय, एवमादत् = मनस्वक्थयन् - एन खलु = यथा अद्य तथैवान्यस्मिन्नपि से, अह स्वाद् गृहात् निर्गच्छामि, ' त चेत्र जो अभितरिया परिला नो आढाइ, नो परियाणा नो अभुड्डेड ' तदेन यावत् आभ्यन्तरिकी परिषद् नो आद्रियते, नो परिजानाति, नो अभ्युत्तिष्ठति, अस्यायमभिमाय:पूर्वस्मिन् दिवसे राज्ञि प्रसन्ने मा दृष्ट्वा राजेश्वरादयः सर्वे आद्रियन्ते स्म, परिजानान्ति स्म अभ्युत्तिष्ठन्मि स्म, अयाऽपि गृःनिर्गत मां ते तथैव सत्कारयन्तिस्म । परन्तु राज्ञि अकस्मात् अमसन्ने राजेश्वरतलनरमाडम्पिककौटुम्बिकमभृतयः तथा मदीय वाद्याभ्यन्तरा च परिपदपि सर्वेऽपि च मा नाद्रियन्ते, नो परिजानन्ति, नो उठे । (तरण से तेतलिपुत्ते जेणेव वासघरे जेणेव सए सयणिज्जे तेणेव उवागच्छ ) इस तरह घर पर आकर वह तेतलिपुत्र अमात्य जहा अपना वासगृह और उसमें भी जहा अपनी शय्या थी वहां गया (उवागच्छित्ता सयणिजसि निसी, निसीहत्ता एव व्यासी) वहा जाकर वह उस पर बैठ गया और मनही मन विचार करने लगा - ( एव खलु अह् सयाओ गिहाओ णिग्गच्छामि, त चेव जाव अभितरिया पुरिसानो आढाह, नो परिजाणाह नो अब्भुट्ठेह-तं सेय खलु मम अप्पाण जीवियाओ चवरोवित्तरत्ति बडु एव सपेहेह ) पहिले के दिनों में जब मैं अपने घर से निकलतो था तो लोग-राजेश्वर आदि समस्त जन मुझ पर राजा की प्रसन्नता होने के कारण आता जाता हुआ देखकर मेरा आदर करते थे- मेरे आगमन आदि की अनुमोदन करते थे ठ कर अपने विनय प्रदर्शित करते थे तथा आज भी जब मै घरसे निकल (तएण से तेतलिपुत्ते जेणेन बालघरे जेणेव सए सयणिज्जे तेणेव उवागच्छइ ) આ રીતે ઘેર આવીને તૈતલિપુત્ર અમાત્ય જ્યા તેની રહેવાની ઓરડી अने तेभाय ज्या पोतानी पथावरी ती त्यां गयो (उत्रागच्छित्ता सयणिब्जसि निसीयद्द, णिसीइत्ता एन वयासी ) त्याने ते तेना उपर भी गये। અને મનમા જ વિચાર કરવા લાગ્યા કે
( एव खलु अहसनाओ गिहाओ णिग्गच्छामि, त चैव जान अभितरिया परिसा नो आढाइ, नो परिजागाइ, नो अब्भुडे-त सेय खलु मम अप्पाण जीवि - याओ वनरोवित्तम् त्ति कट्टु एव सपेहेइ )
પહેલા જ્યારે હુ ઘેરથી મહાર નીકળતેા હતા ત્યારે લાકા-રાજેશ્વર વગેરે બધા લેા-રાજા મારા ઉપર ખુશ હતા એટલે-આવતા જતા ોઇને મારા આદર કરતા હતા, મારા આ મનનુ અનુમૈાદન કરતા હતા તેમજ ઊભા થઇને વિનય પ્રદર્શિત કરતા હતા અને આજે પણ હું જ્યારે ઘેરથી નીકળનિ