Book Title: Gnatadharmkathanga Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
ममगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ० १८ सुसमादारिकावर्णनम्
६४७
"
1
4
कादीना म ये अप्येकेपा 'खुल्लर' क्षुल्लकान् = कपर्दकविशेषान् अपहरति ' जाव ताले' यावत्ताड़यति पूर्वोक्तक्रमेण एव कपर्दकाद्यपहरण यावतर्जनं ताडनं च करोति । ततः खलु बहवो दारकाथ दारकादयोरुदन्तथ यावत् स्वेपा २ अम्वादिभ्यो निवेदयन्ति । तत खलु ते आगुरुप्ताः स पुत्रवचन श्रुत्वा झटिति क्रोधाविष्टमानसा यत्रैव धन्य सार्थवाहः तत्रैव उपागच्छन्ति उपागत्य बहूभिः ' खेज्जणाहि जाव एयमष्ट खेदनाभिर्यावत् एतमर्थम् = खेदस सूचनाभिर्यावत् उपालम्भनयुक्ताभिर्वाग्भिः चिलातदास चेटक कृताऽपराधलक्षणम् अर्थम् निवेदयन्ति । ततः खलु धन्यः सार्थवाहो बहूना 'दारगाण दारकाणा ६ = दारकादीनाम् अम्बापितॄणामन्ति एतमर्थ असा निशम्य आशुरुप्तः चित्रात दासचेटम् ' उच्चावचाभिः = अनेकविधाभिः ' आउमणाहि ' आक्रोशनाभिः = कोपजन बेचनैः , आउसइ ' आक्रुश्यति = माक्षिपति ' उद्धसइ ' उद्धर्षयति=नामगोत्रादिनाऽघः पातयति - निन्दतीत्यर्थः । नेत्रमुखादि वक्रीकमणेन ' णिग्भच्छेद ' निर्भर्त्सयति= अप्पेगइयाण खुल्लए अवहरह जाव तालेह, तएण ते बहवे दारगा य जात्र रोयमाणा य जीव अम्मापिऊण जाव णिवेदेति ) इस तरह समझाने पर भी वह चिलात दासचेट उन अनेक दारको आदि में से कितने दारक आदिको के कपर्दक ( कौड़ी) विशेषों को चुराता रहा यावत् उन्हें ताडित करता रहा मारता पीटता रहा। और वे बालक आदि भी रोते हुए अपने २ माता पिताओं से उस के अपराध को जा २ कर कह देते रहे । (तएण ते आतुस्त्ता जेणेव धण्णे सत्यवाहे तेणेव उबागच्छह, उवागच्छित्ता, बहहिं खेज्जाणाहिं जाव एयमट्ठ निवेदेति, तएण से धणे सत्धवाहे बहण दारगाण अम्मापिऊण अतिए एयमह सोच्चा आसुरू चिलायदासचेड उच्चावयाहिं आजमा आउस उद्धसह भिच्छेद, ) इस प्रकार अपने २ बालकों के मुख से बार २ खुप अवरइ जाव तालेइ, तपण ते यहवे दारगाय जोव रोयमाणा य जव अम्माfपऊण जाव णिवेदे ति )
આ પ્રમાણે સમજાવવા છતાએ તે ચિલાત દાસચેટક ઘણા દાકા વગે રેમા કેટલાક દારકા વગેરેની કાડીએને ચારતા જ રહ્યો યાવત્ તે ખળકાને તાડિત કરતા રહ્યો, તેમજ મારતા પીટતા રહ્યો અને તે ખાળકે વગેરે પશુ રડતા રડતા પાતપેાતાના માતાપિતાને આની ફરિયાદ્ય કરતા જ રહ્યા
(तरण वे आसुरुत्ता जेणेत्र घण्णे सत्थवाहे वेणेत्र उवागच्छछ, उपागच्छत्ता बहूहिं खेज्जणाहि जाब एयमट्ठ णिवेदेति, तरण से धण्णे सत्यवाहे बहूण दार गाण अम्मापिऊण अतिए एयमट्ठ सोचा आसुरूत्ते चिलाय दासचे उच्चावयाहि भरमणाहि आउसइ उद्धसइ, णिव्भच्छेद )