Book Title: Gnatadharmkathanga Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
अनगराधर्मामृतवाणी टीका० अ० १६ सुकुमारिकाचरितवर्णनम् २११ हे देवानुप्रिये ! हे मुकुमारिके ! किं=कुतः खलु लम् पहतमनः सकल्पा यावत् ध्यायसि ?, ततस्तदनन्तर सा सुकुमारिका दारिका ता दामचेटीमेवमयादीत-हे देशानुप्रिये ! एव खलु सागरको दारको मा सुसपसुप्ता ज्ञात्वा मम पादुत्तिष्ठति, उत्थाय वासगृहद्वारम् ' अवगुणइ ' जागुणयति अपाणोति उद्घाटयति, 'यावत् प्रतिगत ' यस्याः एव दिशः मादुर्भूतस्तामेव दिश प्रतिगत । ततस्तदनन्तर खलु 'तो' ततो मुहूर्तान्तरेऽह यानत्-प्रतियुद्धा सती सागरदारकमपश्यन्ती शयना दुत्तिष्ठामि, उत्थाय तम्य मार्गणगवेपण कुर्वती नासगृहस्य द्वार विराटित पश्यामि गतः खलु स सागरकः' इति कृत्वा इति हेतोरहम् अपठतमनः माल्पा यावद्चिता मग्न देखा-देखकर उसने उससे पूछा कि हे देवानुप्रिये ! क्या कारण है जो आप अपहतमन' सकल्पा होकर चिन्ता मग्न बनी हुई हो' इस दासचेटी के प्रश्नको सुनकर उस सुकुमारिका ने उस से कहा-देवानुप्रिये-सुनो-सागरदारक मुझे सुप प्रलुप्त जानकर मेरे पास से उठे और उठकर वासगृह के दरवाजे को गोलकर जहा से आये थे वहां चले गये है। (तए ण तओ अह मुहत्ततरस्म जाव विहाडिय पासामि गएण से सागरण त्तिक ओत्यमाण जाव झियायामि, तए ण सा दामचेडी सूमालिया दारियाए एयमट्ठ मोच्चा जेणेव सागरदत्ते तेणेव उयागच्छह ) उसके बाद ज्योही में जगी-तो मैंने जब सागर दारक को अपने पास नहीं टेग्वा-तो में शय्या से उठ बैठी-और उठकर मेने उनकी यही पर सर तरफ आर्गण गवेपणाकी उसमे मेने वासगृह के दरवाजे उघडा पाया-तन में समझ જઈને તેણે સકુમારિકા દારિતાને ચિંતામાં ગમગીન જોઈ જોઈને તે રસ પૂછયું કે હે દેવાનુપ્રિયે ! શા કારણથી તમે અપહત મન સ તલપા થઈને ચિતામા બેઠા છે ? દાસચેટીના પ્રશ્નને સાભળીને તે સુકુમારિકાએ તેને કહ્યુંકે હે દેવાનુપ્રિયે ! સાભળે, સાગર દાર મને સુખેથી સૂતી જાણીને મા પાસેથી ઉભા થયા અને ઉભા થઈને વાસગૃહના બારણાને ઉઘાડીને જ્યાથી આવ્યા હતા, ત્યાં જતા રહ્યા છે
(तएण तओ अह मुहुत्ततरस्म नाव पिदाडिय पासामि गएण से सागरए त्ति कटु ओहयमण जार झियायामि, तएण सा दासचेडी, ममालियाए दारियाए एयम सोच्चा जेणेव सागरदत्ते तेणेव उवागन्छड)
- ત્યાર પછી જ્યારે હું જાગી ત્યારે મે સાગર દાર ને મારી પાસે જે નહિ, હું શા ઉપર ઉડૉ અને બેઠી થઈ ગઈ અને ત્યાર પછી મે અહીં જ _ તેમની બધે માર્ગણ–ગવેવણ કરી મે જ્યારે વાસગૃહના બારને ઉઘાડુ જોયુ
કે તેઓ ચાલ્યા ગયા છે આ વિચારથી જ હું અપહત