________________
જન્માંતરીય સસ્કારથી પુનર્જન્મની સાબિતી
પર પરાના સ્પષ્ટ ઉલ્લેખ પણ જ્ઞાનિએએ જૈનશાસ્ત્રામાં વણુ વેલ છે. આ રીતનાં દૃષ્ટાંતા પૈકીનાં કૈટલાંક દૃષ્ટાંતા જૈન સંઘમાં વધુ રીતે પ્રચલીત પામેલાં છે.
૪૭
જેમકે મૃત્યુબાદ સિહણીના ભવને પામેલ માતાએ ગત ભવના વૈરભાવના સંસ્કારો જાગૃત થવાથી, કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાનમાં રહેલા પેાતાના પૂર્વભવના પુત્ર, મુનિ અમરકુમારને વધ કર્યાંનું દ્રષ્ટાંત, તથા રાજ્યના લાભી અનેલા પાતાના પુત્રે કારાગૃહમાં નાંખી અનેક પ્રકારે કષ્ટ દેવાવાળા તે પુત્રના હાથથી જ પેાતાનુ મૃત્યુ થવાની બીકથી સ્વયં આત્મહત્યા કરીને મૃત્યુ પામેલ શ્રેણિક રાજાના વૃત્તાંત, વળી પેાતાના જ પતિ, પરદેશી રાજાને ઝેર દઇ ગળામાં નખ દઈને મારી નાખનાર સુરિકાન્તા રાણીની હકીકત જૈનશાસ્ત્રમાં વિખ્યાત છે.
પાર્શ્વનાથ ભગવાન તથા કમઠા જીવની વચ્ચે દશ
ભવ સુધી રહેલી વૈપર પરા, તથા ત્રિપૃષ્ઠવાસુદેવે કાનેામાં રેઢાવેલ ગરમ કરેલ શીશાના રસથી બનેલી શત્રુ તાના ફળસ્વરૂપ શય્યાપાલકના જવે, ગેાવાળના ભવમાં શ્રી મહાવીરદેવના કાનામાં ખીલા માર્યાનાં, ઇત્યાદિ અનેક દ્રષ્ટાંતા જૈનશાસ્ત્રમાં પ્રસિદ્ધ છે. જે દ્રષ્ટાંતા સજીવાની સાથે વેરબંધનથી દૂર રહી, મૈત્રીભાવી બની રહેવાની આપણને પ્રેરણા આપે છે. આવાં દ્રષ્ટાંતાદ્વારા ભવાન્તરના સંસ્કારો પ્રમાણિત થાય છે.
।
વિના સંસ્કાર કાનામાં રહે ? અને જીવની શાશ્વતા ન હોય તે આ જન્મમાં શત્રુતાનુ કારણ કોઈપણ રીતે નહિં