________________
સુખ દુઃખ પ્રાપ્તિની સાચી સમજ
૧૮૧. ત્યાજ્ય સમજાતા જ નથી. એ મિથ્યાત્વ મંદ પડે, રાગ-દ્વેષને ત્યાજય સમજાય, તેનાથી છૂટવાને તીવ્ર ઈચ્છાપૂર્વક પુરૂષાર્થ પ્રારંભાય, તેમ છતાં તે વૃત્તિઓથી જીવ, છૂટી શકતે નહી હેવા છતાં પણ, પિતાને ઉદ્દભવતી તે વૃત્તિઓ પ્રત્યે તેને નફરત અને તિરસ્કાર ભાવ વર્તે છે, ત્યારે તે રાગ-દ્વેષના અંશે તે આત્મામાંથી નિર્મૂળ થવા લાગે છે. ત્યારબાદ નવા અંશોના સંબંધનો નિરોધ થતું હોવાથી તેને અનુબંધ નહિં થતું હોવાના કારણે પિતાને સ્વભાવ નિરસપણે આત્માને બતાવી સંચિત કર્મ અણુઓ આત્માના સંબંધથી મુક્ત બનતા જાય છે. એ રીતે ધીમે ધીમે પણ તે રાગષના અંશે–આણુઓથી આત્મા, સદાના માટે સર્વથા મુક્ત બની સ્વસ્વભાવમાં રમણ કરે છે.
ન બનતાની સંચિત પતાસા કરવાથી તેને ત્યાર
છે
