________________
ઈડિપસ અને જેકાષ્ટા
૫૫ જાનવરથી મારું મૃત્યુ થશે તેથી તે હું મારા દુર્ભાગ્યથી મુક્ત બનીશ.
એ વિચાર કરીને તે જાનવર જ્યાં રહેતું હતું ત્યાં જવા માંડ્યો. માર્ગમાં અનેક માનવીઓનાં હાડકાંના ઢગ પડયા હોવા છતાં તે જરા પણ ભયભીત ન થયે. કારણ કે તેને મરવાને ભય તે હવે જ નહિં. તે તે મૃત્યુને જ ઈછતે હતે. ચાલતાં ચાલતાં તેણે એક ઉંચા સ્થાન પર બેઠેલા વિચિત્ર જાનવરને જોયું. જેનું શરીર સિંહ જેવું, પાંખ ગારૂડ પક્ષી જેવી, અને મસ્તક નારીના મસ્તક જેવું હતું. આ વિચિત્ર શરીરધારી જાનવર જ ફિં. કસ હતું. તેને જોવા છતાં પણ ઈડિપસ ભયભીત નહિં બનતાં તે જાનવરને પિકારીને તેણે કહ્યું કે તારે જે પ્રશ્ન પૂછે હોય તે, મને પૂછ.
જાનવરે પૂછ્યું કે એવું કયું પ્રાણ છે કે જે પોતાના પગેની સંખ્યા બદલતું રહે છે. તે સવારે ચાર પગથી, બપોરે બે પગથી અને સાયંકાળે ત્રણ પગથી ચાલે છે. જ્યારે તેને બે પગ હોય છે, ત્યારે તે વધુ શક્તિશાલી હોય છે. આ પ્રમાણે કહીને તે ઈડિપસની સામે ક્રૂર અને ભયાનક દ્રષ્ટિએ જેવા લાગ્યું.
ઈડિપસે હસતાં હસતાં કહ્યું કે તારે પ્રશ્ન બિલકુલ સહેલે છે. તે પ્રાણિ અન્ય કેઈ નહિં પણ માણસ જ છે. કારણ કે તે બાલ્યાવસ્થામાં ચાર પગથી, યુવાવસ્થામાં બે
