________________
૧૪૪
આત્મવિજ્ઞાન જેવાં છે. તેમાં દુનિયાના સુખની આકાંક્ષા હોય છે. પુણ્યકાર્ય કર્યાનું અભિમાન હોય છે. આવા આશયના કારણે તે શુભ કાર્યો આત્મામાંથી કર્યાવરણને તેડનાર નSિ બનતાં કર્યાવરણનાં સર્જક બને છે. | શુભ કર્તથી આત્મલક્ષી ઓને રિદ્ધિ-સિદ્ધિ તે મળે છે, પરંતુ તે રિદ્ધિ-સિદ્ધિ પ્રાપ્ત જીવેનું મૂળ લક્ષ્ય તે આત્મ વિશુદ્ધિ ઉપર જ હોય છે. છતાં જેમ અનાજ નિમિતે અનાજ વાવવા છતાં ઘાસ આદિની પ્રાપ્તિ તે તે સ્વાભાવિક-અનિચ્છાએ પણ થાય છે જ. તેમ આત્મશુદ્ધિ કરવાના પ્રયત્નમાં પુણ્યકર્મ તે સ્વાભાવિક બંધાય છે. અને તેને લીધે અનુકુળ સામગ્રીઓ મળી જ આવે છે. છતાં મૂળ ઉદ્દેશ તે આત્મિક વિશુદ્ધતાને જ હોવો જોઈએ. જે સકું.
થી તેના સાક્ષાત્ ફળસ્વરૂપે સમ્યગ્દર્શનાદિ ગુણને મેળવવાની અને પરંપરાએ મેક્ષ મેળવવાની ઈચ્છા વર્તતી હેય, તે જ કૃત્યને ધર્મના કૃત્ય કહી શકાય.
માટે જ જ્ઞાની પુરૂષેનું કહેવું છે કે તમે સકાય ભલે કરે પણ તેના બદલા તરીકે ફળની આશા રાખ્યા વિના કરે. લે કે તમને સારા કહેશે એવી ઈચ્છા વિના કરે. મતલબ કે કઈ પણ જાતના માન, મહત્ત્વ કે બદલાની આશા રાખ્યા વિના કરે. તે તે કારણથી તમને કર્મબંધન કરનારાં બીજ નાશ પામશે. અને તમે તમારી ફરજ બજાવી ગણાશે. પણ કેઈ આશા કે ઈચ્છા રાખીને અભિમાનથી કે અજ્ઞાન દશાથી દેરવાઈને કાર્યની શરૂઆત કરશે તે તમે જરૂર કર્મથી
