________________
નમસ્કારમ ત્રસિદ્ધિ
સ્થાપનારા હાય છે, તેથી સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક અને શ્રાવિકાને પણ અનાદિ માનવા જ પડે. જે આમાંનુ કાઇ ન હોય તે ધર્માંતી ની સ્થાપના થાય શી રીતે? અને ધર્માંતી ની સ્થાપના ન થાય તે તેમને તીથ કર કહેવાય શી રીતે ?
૨૬
વિશેષમાં એ પણ વિચારવુ' ઘટે છે કે જ્યાં સાધુ– સાધ્વીના વિશાલ સમુદાય હાય, ત્યાં આચાય અને ઉપાધ્યાય હાય કે નહિ ? જો આચાય ન હેાય તા ગચ્છની સારસભાળ થાય નહિ, પરિણામે અવ્યવસ્થા જન્મે અને બધુ ગોટાળામાં પડે. તે જ રીતે ઉપાધ્યાય ન હાય તે સાધુઓને દ્વાદશાંગી તેમજ અન્ય સૂત્રસિદ્ધાંતનું શિક્ષણ કોણ આપે ? અહીં અમને સ્પષ્ટ કહેવા દે કે શ્રમણસમુદાયમાં આચાય અને ઉપાધ્યાયની વ્યવસ્થા અતિ પ્રાચીન કાલથી ચાલી આવે છે; એટલે તેને પણ અનાદ્વિ માનવા જ રહ્યા.
તાત્પર્ય કે જૈન ધર્મને અનાદિ માનતાં પચપરમેષ્ઠિને અનાદિ માનવાજ પડે અને પંચપરમેષ્ઠિને અનાદિ માનીએ એટલે તેમને નમસ્કાર કરવાની ક્રિયાને પણ અનાદ્વિ માનવી જ પડે. જો એવી ક્રિયા ન હાય તા અભક્તિ, સિદ્ધભક્તિ, આચાય ભક્તિ, ઉપાધ્યાયભક્તિ અને સાધુભક્તિ આદિ તીથ``. કરનામક બધાવનારાં સ્થાને શી રીતે સંભવે ? આ સ્થાનાને આછા કે વત્તા પ્રમાણમાં પર્ચ્યા વિના કોઈ આત્મા તીથ કરનામકમાં આંધી શકતા નથી, એટલે પંચપરમેષ્ઠિની ભક્તિરૂપ નમસ્કારમત્રને પણ અનાદિકાલીન માનવા જ પડે.. તાત્પર્ય કે યુક્તિ વડે પણ નમસ્કારમંત્રનું નિયત્વ સિદ્ધ છે.
