________________
નમસ્કાર–માહાત્મ્ય
૩૭૧
ત્રીજે પ્રકાશ
નથી તેમાં તમે!ગુણ, નથી રજોગુણ, નથી ખાદ્ય મુખવાળા સત્ત્વગુણ અને નથી માનસિક, વાચિક કે કાયિક કષ્ટ તેને, કે જેઓએ આચાય ના ચરણાને સેવ્યા છે. ૧.
મોહના પાશેાવડે બંધાયેલા પ્રાણીઓને પણ આચાય ભગવાન, કેશિગણધરની જેમ માહથી મૂકાવે છે, એ મોટું આશ્ચય છે. ર. આચાર્યાં જેનામાં સુંદર છે, જેમના આગમા (શાસ્ત્રો) મેક્ષ આપનારા છે અને જે ખેાટ વિનાના કેવળ લાભના જ ઉપાયવાળા છે, તેમને ડાહ્યા માણસા, આચાય કહે છે. ૩
થાસ્થિત અથ ની પ્રરૂપણ! કરનારા, યમનિયમાદિના પાલનમાં યત્ન કરનારા અને આત્મરૂપી યજ્ઞનું યજન-પૂજન કરનારા આચાય ભગવાન નિરંતર મારે પ્રમાણ હા, અથવા આધાર હો. ૪
રિપુ–શત્ર અને મિત્ર, સુખ અને દુઃખ, દુજ ન અને સજ્જન મેાક્ષ, અને સ ંસાર તથા ધન!ઢય અને દરિદ્રી, આવી રાગદ્વેષ ઉત્પન્ન કરનારી વસ્તુઓમાં પણ જેઓ સમાનદષ્ટિ રાખે છે, તે પવિત્ર પુરુષાજ સંયમીએના સ્વામી આચાય તરીકે મનાય છે. ૫.
ચારે કેઈ પવિત્ર સિદ્ધિ છે અને જે કેાઈ ઉજ્જવલ લબ્ધિએ છે, તે સવ, કમલતે ભમરીની જેમ આચાય તે સ્વયં વરે છે. ૬. ના–આ અક્ષર ત્રણ રેખાવાળે! અને માથે અનુસ્વારવાળા છે, એ એમ બતાવે છે કે ધમ, અથ અને કામરૂપ ત્રણ વર્ગમાં સમદૃષ્ટિવાળા પુરુષા જ સજ્જતાના શિરામણપૂજ્ય બને છે. છ. ધમ, અથ અને કામ અથવા મિત્ર, ઉદાસીન અને શત્રુ અથવા રાગ, દ્વેષ અને મેહ એ પ્રમાણે ત્રણ વર્ગ કહેવાય છે. સાત તત્ત્વરૂપ કમલના વનને વિકસિત કરવામાં સૂર્યના કિરણ જેવા આ નમો આરિયાળ,’ ત્રીજા પદ્મના સાત અક્ષરા સાત નરકપૃથ્વીનાં દુઃખાને ઇતિ તૃતીય પ્રકાશ સમાપ્ત
નાશ કરેા. ૯.