________________
જપનું મહત્ત્વ
૧૫ ડી વાર પછી ત્રીજે ડોકટર તેના ખાટલા પાસે આવ્યું, ત્યારે તેના શરીરમાં તાવ ચડી ચૂક્યું હતું, એટલે ડોકટરે થર્મોમીટર કાઢયું અને તાવ મા તે ૧૦૨ ડીગ્રી જણ. તેને તે હજી સૂચનની અસર જ જેવી હતી, એટલે તેણે કહ્યું : “તમે તબિયત વિષે બેદરકાર રહ્યા છે. આ તાવ હજી વધી જશે અને તમને હેરાન કરશે. હું ડી વાર પછી આવું છું તથા તે માટે ઉપચાર કરું છું.'
અને પેલા માણસને તાવ ખરેખર વધવા લાગે. થોડી વારમાં તે એ ૧૦૪ ડીગ્રી પર પહોંચી ગયું અને તે તાવથી હચમચવા લાગ્યો. આ વખતે ચોથો ડોકટર આવી પહોંચે અને તેણે તબિયત જોઈને કહ્યું: “ખાસ વાંધો નથી. કેઈ વાર તબિયત બગડી પણ જાય, પરંતુ તાવ ઉતરવા લાગે છે અને તે થોડી વારમાં જરૂર ઉતરી જશે.”
પિલા માણસે કહ્યું: “તે માટે જે કંઈ દવા આપવી હોય તે આપ.” પરંતુ ડોકટરે કહ્યું : “તમે થોડી જ વારમાં જરૂર સાજા થઈ જવાના છે, પછી દવાની જરૂર શી ?” એ સાંભળી પેલો માણસ આનંદમાં આવી ગયો અને પિતાને તાવની બિમારી લાગુ પડી હતી, એ વાત પણ ભૂલી ગયે.
થોડી વારે એ જ ડેકટરે પાછા આવીને તેને તપાસ્ય તે તાવ ૧૦૦ ડીગ્રી નીચે ગયે હતે અને શરીરે પરસેવો વળી રહ્યો હતો, એટલે તેણે કહ્યું: “તમે બહુ નશીબદાર છે ! તાવ કેટલે ઝડપથી ઉતરી ગયા ! હવે તે નામ માત્રનો છે અને દશ જ મીનીટમાં તમે તાવથી સદંતર મુક્ત થશો.”
