________________
સાધના કેમ કરવી ?
૧૪૧.
સજ્જન માણસનુ તેા એ જ લક્ષણ છે કે એક વખત કાર્યની જવાબદારીના સ્વીકાર કર્યાં કે તેમાં જરા પણ બેદર કારી કે લાપરવાહી કરવી નહિ. પેાતાની સમગ્ર શક્તિથી. એ કામ પાર પાડવું.
તાત્પ કે નમસ્કારમંત્રની સાધનાના સ્વીકાર કર્યા પછી સાધકે તેમાં તન-મનથી ઝુકી જવું જોઈએ અને એ સાધનાને અને તેટલી ઉજ્જવલ બનાવવી જોઈએ.
(૪) વીય એટલે સ્વીકૃત કા”ને પાર પાડવામાં આનંદ માનવા, ઉત્સાહ રાખવા કે ઉમગ ધરાવવે,
ઉઠીને ઊભા થયા. કામે લાગ્યા અને હાથ-પગ હલાવવા લાગ્યા, પણ મનમાં કેાઈ જાતના ઉલ્લાસ કે આનંદ ન હોય તે એ કામ વેઠ જેવું થઇ પડે અને તેથી લાંબે સમય ચાલે નહિ. આજની સંસ્થાઓમાં પરાણે પ્રમુખ થનાર કે શરમાશરમીથી મંત્રીપદનુ ધાંસરૂં ગળે ભરાવનારાઓની આખરે શી હાલત થાય છે, એ આપણા કોઈથી અજાણી નથી. અંતરના ઉલ્લાસ એ એક જુદી જ વસ્તુ છે. તેમાં પરિશ્રમને શ્રમ જણાતા નથી કે સાધન–સયાગાની કાઈ ફરિયાદ કરવાની હાતી નથી. સાધન ગમે તેવાં ટાંચાં હાય કે સચેાગે! ગમે તેટલા પ્રતિકૂળ હાય, પણ અંતરના ઉચ્છ્વાસ એ બધાને પહાંચી વળે છે, તેથી જ સફ્લતાના એક સનાતન સિદ્ધાંત તરીકે તેનુ નિરૂપણ કરવામાં આવ્યુ છે.
તાત્પર્ય કે સાધકે નમસ્કારમંત્રની સાધના પૂરા ઉલ્લાસ અને આનંદથી કરવાની છે. તે માટે કદી ખેદ કે કટાળા
