________________
નમસ્કારમંત્રને મહા ઉપકાર
૧૧૫ किं च धन्नाण मणोभवणे सद्धाबहुमाणवट्टिनेहिल्लो । मिच्छत्ततिमिरहरणो वियरइ नवकार वरदीवो ॥
જેમાં શ્રદ્ધારૂપી દિવેટ છે, બહુમાનરૂપી તેલ છે અને જે મિથ્થારૂપી તિમિરને હરનારો છે, એ આ નવકારરૂપી શ્રેષ્ઠ દીપક ધન્ય પુરુષોના મનરૂપી ભવનને વિષે શેભે છે.”
તાત્પર્ય કે નમસ્કારમંત્ર મિથ્યાત્વને નાશ કરનાર છે અને સમ્યકત્વની સ્પર્શના કરાવનાર છે. આત્મવિકાસની દ્રષ્ટિએ આ બે ક્રિયાઓ એટલી મહત્વની છે કે તેને અપૂર્વ કે અજોડ જ કહી શકાય.
ઉવસગ્ગહરસ્તોત્ર” માં કહ્યું છે કેतुह समत्ते लद्धे, चिंतामणिकप्पपायवब्भहिए । पावंति अविग्घेण जीवा अयरामरं ठाण ॥
હે ભગવન ! તમારું સમ્યકત્વ ચિંતામણિરત્ન તથા ક૯૫વૃક્ષથી પણ અધિક પ્રભાવશાળી છે કે જેને પ્રાપ્ત કરવાથી જીવે કંઈ પણ વિન વિના અજરામર સ્થાને પહોંચી જાય છે. અહીં અજરામર સ્થાનથી મેક્ષ, મુક્તિ કે સિદ્ધોના નિવાસસ્થાનરૂપ સિદ્ધશિલા સમજવી.
સદમાળો વીવો વરૃ કચરામરં ટા”એ વચને પણ સમ્યકત્વથી અજરામર સ્થાનની પ્રાપ્તિ થાય છે, એમ દર્શાવનારાં છે.
