________________
- ૧૨૬
નમસ્કારમંત્રસિદ્ધિ આપણા જેવા મૂર્ખ કોણ? ડાહ્યો અથવા પંડિત તે તે જ - ગણાય કે જે ક્રિયાશીલ છે, જાણેલું અમલમાં મૂકે છે. તે - અંગે શાસ્ત્રકાર મહર્ષિઓનાં વચને સાંભળવા જેવાં છેઃ
अधीत्य शास्त्राणि भवन्ति मूर्खा,
यस्तु क्रियावान् पुरुषः स विद्वान् । संचिन्त्यतामौषधमातुरं हि
न ज्ञानमात्रेण करोत्यरोगम् ॥
મનુષ્ય વિવિધ શાસ્ત્રો ભણવા છતાં મૂર્ખ રહે છે, કારણ કે તેઓ જાણેલું અમલમાં મૂકતા નથી. જે પુરુષ કિયાવાન-ક્રિયાશીલ હોય, તેને જ વિદ્વાન કહેવાય. ઔષધનું સારી રીતે ચિંતન કરનાર રેગીને ઔષધના જ્ઞાનમાત્રથી આરોગ્યની પ્રાપ્તિ થતી નથી.” તાત્પર્ય કે તેને તેવું ઔષધ પ્રાપ્ત કરવું પડે છે તથા તેનું યથાવિધિ સેવન કરવું પડે છે, તો જ તેને આરોગ્યની પ્રાપ્તિ થાય છે.
જૈન ધર્મે માત્ર જ્ઞાનથી કે માત્ર કિયાથી મોક્ષ માન્યો નથી, પરંતુ ઉભયના ચોગથી મોક્ષ માને છે. તેથી અભ્યદયની ઈચ્છા રાખનાર સ્ત્રી–પુરુષોએ જ્ઞાનસંપાદન પછી " ક્રિયાકુશલતા તરફ દષ્ટિ દોડાવવી જોઈએ અને તેમાં જ્યારે સફલતા મળે, ત્યારે જ સંતોષ માનવે જોઈએ.
ટૂંકમાં “સાધના વિના સિદ્ધિ નહિં એ એક સિદ્ધ - હકીકત છે, તેથી નમસ્કારમંત્રની સિદ્ધિ કરવા માટે તેની - સાધના અવશ્ય કરવી જોઈએ.
