Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 26

भण्डायाका ।
भालफल जेसिं लिहिया गाहुल्लिया य ते सव्वे | संबंधेगं केणावि केवि से बंधुणो हुति ॥ १३० ॥ एकेककन्नकुंडलमह तंपि परोप्परं न पिच्छंति । तो ते विहियवयणा मंतंति इमं तओ सव्वे ॥ १३१ ॥ ias गुणेहिं इमो न उणो तणुणत्ति भावमाणेसु । पक्खिवर रायपुत्ती वरमालं कुमरकंठम्मि || १३२ || अह खुहियखीरजलनिहिसररुंदो तूरपूरंगुरुसदो। धवलवो उच्छलिओ बहूण कलयटिकंठाण || १३३|| तो तस्स बंधुणो ते भगति तं कत्थ सुंदरतं ते १ । तो सो पयडइ लडहं नियरूवं गुलियमवणेजं ॥ १३४ ॥ आलिंगंति सहरिसं बहुकुमरा कित्तिजलहिवरकुमरं । सोवि ताग जहारिहपडिवत्ति कुणइ सप्पणयं ॥ भय कुमार अध्प कुंडलरयणाई रायपुत्ताण । ईसि हसती सावि हु ताई ताणं समइ ॥ १३६ ॥ ते कुमरकुसल संगमसयंवदंतपयडणनिमित्तं । धावणयं तक्खणमेव कुमरजणयाण पेति ॥ १३७ ॥ रायावि सिद्धराओ उवलद्धपणमणिनिहाणोच्च । हरिसवसपुलइयंगो विवाहसामग्गियं कुणइ || १३८ || अह सोहम्मदिवसे परमपमोएण कुमरकुमरीण । पाणिगहणमहूसवमणोर हो पूरिओ रण्णा ॥ १३९ ॥ तो कित्तिजल हिकुमरो भवणपडायाए परिगओ पवरे । पंचप्पयारभोए अणुर्भुजइ जह सुरो सग्गे ॥ १४० ॥ अह रहवीरपुराओ पिणो सिरिसूरसेणरायस्स । बहुपरिवारो पत्तो रायदुवारी तर्हि वरुणो ॥ १४१ ॥ पडिहारइओ सो पसि सिरिकित्तिजलहि अत्थाणे । उचियपडिवत्तिपुव्वं कुमरं विन्नवइ सो एवं | १४२ । जह सूरसेणरन्नो रोगा अइदारुणा समुन्भूया । तो लहु आगंतूणं पिउमुहकमलं पलोएसु ॥ १४३ ॥ इय सोउं तं कुमरो सहप्पणा नेइ रायपासम्मि । कुमरा एसेण सो तं चिय विन्नवइ नरवणो ॥ १४४ ॥
भालफलकेषु येषां लिखिता गाथा च ते सर्वे । संबन्धेन केनापि केऽपि तस्य बन्धवो भवन्ति ॥ १३० ॥ एकैककर्णकुण्डलमथ तदपि परस्परं न पश्यन्ति । ततस्ते विस्मितवदना मन्त्रयन्तीदं ततः सर्वे ॥१३१॥ संवदति गुणैरयं न पुनस्तन्वेति भावयत्सु । प्रक्षिपति राजपुत्री वरमालां कुमारकण्ठे ॥ १३२ ॥ अथ क्षुब्धक्षीरजलानिधिस्वरविपुलस्तूरपूरगुरुशब्दः । धवलरव उच्छलितो वधूनां कलकण्ठीकण्ठानाम् ॥ १३३ ॥ ततस्तस्य बन्धवस्ते भणन्ति तत् क्व सुन्दरत्वं ते ? । ततः स प्रकटयति रम्यं निजरूपं गुटिकामपनीय ॥ १३४ ॥ आलिङ्गन्ति सहर्ष बहुकुमाराः कीर्त्तिजलधिवर कुमारम् । सोऽपि तेषां यथार्हप्रतिपत्तिं करोति सप्रणयम् ॥ भणति च कुमारीमर्पय कुण्डलरत्नानि राजपुत्रेभ्यः । ईषद् हसन्ती सापि खलु तानि तेभ्यः समर्पयति ॥ १३६ ॥ कुमारकुशल संगमस्वयंवरोदन्तप्रकटननिमित्तम् । धावनं तत्क्षणमेव कुमारजनकयोः प्रेषयन्ति ॥ १३७॥ राजापि सिद्धराज उपलब्धप्रनष्टमणिनिधान इव । हर्षवशपुलकिताङ्गो विवाहसामग्री करोति ॥ १३८ ॥ अथ शोभने दिवसे परमप्रमोदेन कुमारकुमार्योः । पाणिग्रहण महोत्सवमनोरथः पूरितो सज्ञा ॥ १३९ ॥ ततः कीर्त्तिजलधिकुमारो भवनपताकया परिगतः प्रवरान् । पञ्चप्रकारभोगाननुभुङ्गे यथा सुरः स्वर्गे ॥१४०॥ अथ स्थवीरपुरात पितुः श्रीशूरसेनराजस्य । बहुपरिवारः प्राप्तो राजद्वारी तत्र वरुणः ॥ १४१ ॥ प्रतिहारसूचितः स प्रविशति श्रीकीर्त्तिजलध्यास्थाने । उचितप्रतिपत्तिपूर्वं कुमारं विज्ञपयति स एवम् ॥ १४२॥ यथा शूरसेनराजस्य रोगा अतिदारुणाः समुद्भूताः । ततो लध्वागत्य पितृमुखकमलं प्रलोकस्व ॥ १४३ ॥
२६५