Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 158

देसलकहा ।
ता तुच्छलच्छिकज्जे मा निन्नेहा परोप्परं होह । जणयभणियाई सुमरह सहोयरा दुल्लहा जेण ||४३|| अइलालियावि अइपालियावि विहडंति सेसया सयणा । हुंति सहिज्जा विहुरे कुवियावि सहोयरा चैत्र || तो ना कणसंखं पुट्ठो पढमो कहेइ जह देव ! । इगमूडलक्खसमहियमवि धन्नं अत्थि तायगिहे ॥ ४५ ॥ करिकरहतुरयमाईच उपयाणं तु दस सहस्साई । इय दुइओवि कहेई, तइओ पुट्ठो इमं कहई ||४६ ॥ मंडलियाणं पासे लहियव्वा संति पन्नरस लक्खा । तो रयणाणं कुंभो रन्ना आणाविओ तत्थं ॥ ४७ ॥ tara मुलं तं चैव ताण तेहि कयं । एवं करिधन्नाइस चउण्ह पुत्ताण पत्ते ||४८ || पनरस पनरस लक्खा जाया तो वणियनिउणबुद्धीए । संतुट्टा ते सव्वे निवोत्रि तं पुच्छ एवं ॥ ४९ ॥ कस ओ किनामो को धम्मो तुज्झ अभिमओ कहसु । तेणवि कहिये जह पुन्नभवणिणो सुया दोवि ।। पढमोत्थ कोसलो हं दुइओ बंधू य देसलो मज्झ । जिणधम्मे पडिवन्ना बारसविहसावयवयाई ॥ ५१ ॥ तो भणिभूणा गिरहस मुद्दे सुबुद्धिमयरहर ! | तेण भणियं न कप्पड़ खरकम्मं जेणिमा भणिया || तो सो विवि मुद्दाए ठाविओ सयलमंतिसामित्ते । मंतिज्जइ सव्वत्थवि सोवि य पढमं नरिदेण ॥५३॥ तो ईसाए अन्ने छलं गवेसंति मंतिणो तस्स । अह सच्चेर्हिवि जुगवं मंतिय भणिओ इमं राया ॥ ५४॥ देवगिरिवासी राया रिउगंजणो न मन्ने । तुह आणं निरविक्खो ता तस्स इमो महामंती ॥५५॥ पेसिज्जइ जं कुसलो किंचिवि कोसल्लियं गऊणं । घडणं व विहडणं वा तेण समं कुणइ जेणेसो ॥५६॥ तो रन्ना सो भणिओ गच्छ तुमं तत्थ पाहुडं गहिंउ । सचिवाणं पासाओ जहजुत्तं तत्थ तं कुणसु || ५७ ॥
तस्मात्तुच्छलक्ष्मी कार्ये मा निःस्नेहाः परस्परं भवत । जनकभणितानि स्मरत सहोदरा दुर्लभा येन ॥ ४३॥ अतिलालिता अप्यतिपालिता अपि विघटन्ते शेषाः स्वजनाः । भवन्ति सहाया विधुरे कुपिता अपि सहोदरा एव ॥ ततो राज्ञा कणसंख्यां पृष्टः प्रथमः कथयति यथा देव ! । एकमूढकलक्षसमधिकमपि धान्यमस्ति तातगृहे ॥ करिकरभतुरगादिचतुष्पदानां तु दश सहस्राणि । इति द्वितीयोऽपि कथयति, तृतीयः पृष्ट इदं कथयति ॥ ४६ ॥ मण्डलिकानां पार्श्वे लब्धव्याः सन्ति पञ्चदश लक्षाः । ततो रत्नानां कुम्भो राज्ञाऽऽनायितस्तत्र ॥४७॥ रत्नपरीक्षकैर्मूल्यं तदेव तेषां तैः कृतम् । एवं करिधान्यादिषु चतुर्णा पुत्राणां प्रत्येकम् ॥४८॥ पञ्चदश पञ्चदश लक्षा जातास्ततो वणिग्निपुणबुद्धया । संतुष्टास्ते सर्वे नृपोऽपि तं पृच्छत्येवम् ॥४९॥ कस्य सुतः किंनामा को धर्मस्तवाभिमतः कथय ? । तेनापि कथितं यथा पूर्णभद्रवणिजः सुतौ द्वावपि ॥ १०॥ प्रथमोऽत्र कोशलोऽहं द्वितीयो बन्धुश्च देशलो मम । जिनधर्मे प्रतिपन्नौ द्वादशविधश्रावकत्रतानि ॥५१॥ ततो भणितो भूपतिना गृहाण मुद्रां सुबुद्धिमकरगृह ! । तेन भणितं न कल्फ्ते खरकर्म येनेयं भणिता॥५२॥ ततः स विनापि मुद्रा स्थापितः सकलमन्त्रिस्वामित्वे । मन्त्रयते सर्वत्रापि सोऽपि च प्रथमं नरेन्द्रेण ॥ ५३ ॥ तत ईर्ष्ययाऽन्ये छलं गवेषयन्ति मन्त्रिणस्तस्य । अथ सर्वैरपि युगपद् मन्त्रयित्वा भणित इदं राजा ॥ ५४ ॥ देवगिरिनगरवासी राजा रिपुगजनो न मन्यते । तवाज्ञां निरपेक्षस्तस्मात्तस्यायं महामन्त्री ||१५|| प्रेष्यते यत्कुशलः किञ्चिदपि कौशलिकां गृहीत्वा । घटनं वा विघटनं वा तेन समं करोति येनैषः ॥५६॥
४२७