Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 171

कुन्जा जोयणमाणं सड्ढो उड्ढाहतिरियदिसिगमणे । चउदसरज्जुगयाण जीवाण अभयहेउत्ति ॥१॥ जं तत्तायसगोलयसमाणया अविरयां इहं जीवा । तम्हा मणोरहो इव तं कुव्वंतो हियं लहइ ॥२॥ तथाहि ;धन्नउरनामगाम धणधन्नसमिद्धवणिजणं आसि । तत्थत्थि वणिपहाणो सुधणो नामेण गुरुसिट्टी ॥३॥ वरमहिमासंपन्ना महिमा नामेण भारिया तस्स । ताण तणया विणीया मेहरहमणोरहभिहाणा ॥४॥ अह अन्नया भमंतेहिं तेहिं उजाणसरिसराईसु । । एक्कम्मि वणनिगुंजे दिवो मुणिपुंगवो एगो ॥५॥ कथम् ?
तवतवणतावतावियसरीरु, दुद्धरवयभारुव्वहणधीरु । दुटकम्मरिउमलणमल्लु, अइयणसामलु धरियजल्लु ॥६॥ नासग्गनिसियलोयणविलोउ, मणसावि न पत्थइ वयविलोउ । . उवसंग्गवग्गविग्गहियदेहु, बावीसपरिसहगरुयगेहु ॥७॥ सो वंदिउ तेहिं सुभत्तिसारु, संसारमहोयहिपत्तपारु । सो पुच्छिउ सेटिह नंदणेण, पढमेण सुयणआणंदणेण ॥८॥ जुन्चणभरिनिभरि रूवमडप्फरि, गहिय दिक्ख किण कारणिण । जइ विग्घु न झाणह गुणमह जाणह, कहहि झत्ति पहु ! आयरिण ॥९॥ सियदसणकिरणविच्छुरिय अहरु, तो जपइ तं पइ मुणिवि महुरु ।
कुर्याद् योजनमानं श्राद्ध ऊर्ध्वाधस्तियग्दिग्गमने । चतुर्दशरज्जुगतानां जीवानामभयहेतुरिति ॥१॥ यत् तप्तायसगोलकसमाना अविरता इह जीवाः । तस्माद् मनोरथ इव तत्कुर्वन् हितं लभते ॥२॥ धान्यपुरनामग्रामो धनधान्यसमृद्धवणिग्जन आसीत् । तत्रास्ति वणिक्प्रधानः सुधनो नाम्ना गुरुश्रेष्ठी ॥३॥ वरमहिमसंपन्ना महिमा नाम्ना भार्या तस्य । तयोस्तनयौ विनीतौ मेघरथमनोरथाभिधानी ॥४॥ अथान्यदा भ्रमद्भयां ताभ्यामुद्यानसरित्सरआदिषु । एकस्मिन् वननिकुञ्जे दृष्टो मुनिपुङ्गव एकः ॥५॥
तपस्तपनतापतापितशरीरो दुर्धरव्रतमारोद्वहनधीरः । । दुष्टाष्टकमरिपुमर्दनमल्लोऽतिघनश्यामलो धृतयत्नः ॥६॥ नासाग्रन्यस्तलोचनविलोको मनसापि न प्रार्थयते व्रतविलोपम् । उपसर्गवर्गविगृहीतदेहो द्वाविंशतिपरीषहगुरुगेहम् ॥७॥ स वन्दितस्ताभ्यां शुभभक्तिसारं प्राप्तसंसारमहोदधिपारः । स पृष्टः श्रेष्ठिनो नन्दनेन प्रथमेन सुजनानन्दनेन ॥८॥ यौवनभरनिर्भरे रूपगर्वे गृहीता दीक्षा केन कारणेन? । यदि विघ्नो न ध्यानस्य गुणमथ जानीथ कथयत झटिति प्रभो ! आदरेण ॥९॥