Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 145

૪
सुपासनाह-यमि
एयं तुहकज्जमहं साहिस्सं निच्छएण पसयच्छि ! | अम्हाणवि जं कज्जं मणुब्भवं तं तए कज्जं ॥ २८॥ तो तीए पडिभणियं जं सैक्कं तं अर्हपि का हिस्सं । जललवचलदेहस्सवि सारं तं सुयणकज्जम्मि ||२९|| जं जाइ उवओगं, इय सुणिउं सो भणेइ संतु हो । संपयमवि पडणो हं सावि हु पच्चुत्तरं काउं ॥ ३० ॥ ars arrest पडिवयरयणीए हं सरेयव्वा । इय भणिवि सिट्टितलवर गिहे गया तेहिं दिट्ठा य ॥ ३१ ॥
कहूं ।
पाउससिरिव्व उन्नयपओहरा धणुलयन्त्र गुणकलिया । खग्गलयन्त्र सुहारा सुतुच्छमज्झा भवसुहं ॥ ३२ ॥ तव पुत्ती कहिओ, तेहिवि तहेव पडिभणियं । तइयपहरम्मि सिट्टी आहूओ कोटवालो उ ॥ चरिमे जामे, इत्तो समागया सावि निययगेहम्मि । पभणइ य दुइर्यादिवसे पओससमए नियं दासिं ॥ ३४ ॥ पणं करेहि मह मज्जणत्थमुवगरणमुण्हसलिलाई । अइपउरं, तीइ तहा विहिए तो पढमपहरस्मि ॥ ३५ ॥ संपत्तो सो सचिवो अभुट्ठेऊण गंधतिल्लेण । अभंगियमुव्वदृइ सयं तओ बहलखलियाए || ३६ ॥ उस्संच सिरकमलं जा सा सचिवस्स ता दुवारम्मि । वियडकवाडकडाणं खडकओ निसुणिओ तत्तो॥ पेसेऊण दासि जोयावर जाव दारदेसं सा । तो भणइ अंगरक्खो उघाडउ कवाडयं झति ॥ ३८ ॥ तस्सदं सुणिऊणं भीओ मंती - भणेइ कत्थवि य | विवसु पिए! मं खिष्पं जावेसो वोलई कवि || ३९ ॥ तो यरियामज्झे खित्तो मंती निरुभियं दारं । दिन्नं च तालयं ता भयभीओ चिट्ठए तत्थ ॥४०॥
एतत्तव कार्यमहं साधयिष्यामि निश्चयेन मृगाक्षि ! | अस्माकमपि यत्कार्य मनउद्भवं तत्तया कार्यम् ॥ २८ ॥ ततस्तया प्रतिभणितं यच्छक्यं तदहमपि करिष्ये । जललवचलदेहस्यापि सारं तत् सुजनकार्ये ॥ २९ ॥ यद् यात्युपयोगम्, इति श्रुत्वा स भणति संतुष्टः । सांप्रतमपि प्रगुणोऽहं सापि हि प्रत्युत्तरं कृत्वा ||३०|| तं भणति द्वितीयप्रहरे प्रतिपद्रजन्यामहं सर्तव्या । इति भणित्वा श्रेष्ठिपुररक्षकगृहे गता ताभ्यां दृष्टा च ।। कथम् ।
प्रावृश्रीरिवोन्नतपयोधरा धनुर्लतेव गुणकलिता । खड्गलतेव सुहा (धा ) रा सुतुच्छमध्या भवसुखमिव ॥ ३२ ॥ तयोरपि पूर्वोक्तविधिः कथितः, ताभ्यामपि तथैव प्रतिभणितम् । तृतीयप्रहरे श्रेष्ठयाहूतो दुर्गपालस्तु ||३३|| चरमे यामे, इतः समागता सापि निजगेहे । प्रभणति च द्वितीय दिवसे प्रदोषसमये निजां दासीम् ॥ ३४ ॥ प्रगुणं कुरु मम मज्जनार्थमुपकरणमुष्णसलिलादि । अतिप्रचुरं तया तथा विहिते ततः प्रथमप्रहरे ||३५|| संप्राप्तः स सचिवोऽभ्युत्थाय गन्धतैलेन । अभ्यङ्गमुद्धर्तयति स्वयं ततो बहलखालिकया ॥३६॥ उत्सिञ्चति शिरःकमलं यावत्सा सचिवस्य तावद् द्वारे । विकटकपाटशृङ्खलानां खटत्कारः श्रुतस्ततः ॥ ३७॥ प्रेष्य दासीं दर्शयति यौवद् द्वारदेशं सा । ततो भणत्यङ्गरक्ष उद्घाटय कपाटं झटिति ||३८|| तच्छन् श्रुत्वा भीतो मंन्त्री भणति कुत्रापि च । क्षिप प्रिये ! मां क्षिप्रं यावद्वेष गच्छति कथमपि ॥३९॥ ततोsवरिकामध्ये क्षिप्तो मन्त्री निरुद्धं द्वारम् । दत्तं च तालकं ततो भयभीतस्तिष्ठति तत्र ॥ ४० ॥
१. सज्यं ।