Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 128

दुग्गकहा
३९७ दोहग्गतज्जिएण पुट्ठो कावालिओ तओ तेण । तुह कावि अस्थि विजा सोहग्गकरी विसेसेण ?।।५।। सो भणइ अत्थि तिपुराविजा सज्जोवि देइ सोहग्गं । जा सुमरणमित्तेणवि विहिणा संसाहिया संती।। तो भणियं दुग्गेणं जइ एवं ता पयच्छ मे विजं । काऊण गुरुपसायं तेणवि विहिणा विइन्ना सा॥७॥ कणवीरकुसुमलक्खं सगुग्गुलं गहिवि अन्नया दुग्गो । तिपुराविजादेवीपसाहणत्थं गओ मलए ॥८॥ ता जाव तत्थ निवमंदिरस्स दारम्मि केवली दिट्ठो । देसंतो सुगइपहं किंनरनरसुरसमूहस्त ॥९॥ तत्तो सो परिचिंतइ नूणं सोहग्गगुणनिही एसो । सिद्धतिपुराइविज्जो कोवि महप्पा महासिद्धो ॥१०॥ साइसयच्चिय विजा एयस्स कावालियाउ, ता एयं । पत्थेमि किंपि विज्जं इय हेऊ वंदिओ साहू ॥११॥ तेणावि धम्मलाभो दिन्नो संभासिओ य उवविठ्ठो । मुणिणावि समारद्धा धम्मकहां तंपि उदिसि।।१२।। तद्यथा;कामं कामासत्तो विज्जामंतेहिं चुन्नजोगेहिं । रमणीउ मोहिऊणं जो भुंजइ सो य कालेण ॥१३॥ न य मुंचइ परदारं गम्मागम्मं च न चयइ कयावि । इह जम्मम्मिवि पावइ पावो तो तिक्खदुक्खाई॥ अहिय तह दोहरगं होइ अणिटो य सव्वलोयस्म । दोहग्गदुक्खनडिओ सो भमइ भीमभवगहणे ॥१५॥ नायागयावि भोगा भयावहा कम्मबंधहेऊ य । किं पुण उम्मग्गगया समग्गलं गलियगुणगरिमा ?॥१६॥ इयरो तणुओवि गुणो. मा होउ, हवेउ केवलं सीलं । जो जीवाणं मणवंछियाई कज्जाइं पूरेइ ॥१७॥ जसविहवहाणिपरिभवकलंकदुहपमुहदोसदंदोली । सीलवियलाण पुरिसाहमाण नूणं समावडइ ॥१८॥ दौर्भाग्यतर्जितेन पृष्टः कापालिकस्ततस्तेन । तव काप्यस्ति विद्या सौभाग्यकरी विशेषेण ? ॥९॥ स भणत्यस्ति त्रिपुराविद्या सद्योऽपि ददाति सौभाग्यम् । या स्मरणमात्रेणापि विधिना संसाधिता सती ॥६॥ ततो भणितं दुर्गेण यद्येवं तदा प्रयच्छ मे विद्याम् । कृत्वा गुरुप्रसादं तेनापि विधिना वितीर्णा सा ॥७॥ कणवीरकुसुमला सगुग्गुलु गृहीत्वाऽन्यदा दुर्गः । त्रिपुराविद्यादेवीप्रसाधनार्थ गतो मलये ॥८॥ तावद्यावत्तत्र नृपमन्दिरस्य द्वारे केवली दृष्टः । देशयन् सुगतिपथं किन्नर नरसुरसमूहस्य ।।९।। ततः स परिचिन्तयति नूनं सौभाग्यगुणनिधिरेषः । सिद्धत्रिपुरादिविद्यः कोऽपि महात्मा महासिद्धः ॥१०॥ सातिशयैव विद्येतस्य कापालिकात, तस्मादेनम् । प्रार्थये कामपि विद्यामिति हेतोर्वन्दितः साधुः ॥११॥ तेनापि धर्मलाभो दत्तः संभाषितश्चोपविष्टः । मुनिनापि समारब्धा धर्मकथा तमप्युद्दिश्य ॥१२॥ कामं कामासक्तो विद्यामन्त्रैश्चूर्णयोगैः । रमणीर्मोह यित्वा यो मुझे स च कालेन ॥१३॥ न च मुञ्चति परदारान् गम्यागम्यां च न त्यजति कदापि । इह जन्मन्यपि प्राप्नोति पापस्ततस्तीक्ष्णःखानि ॥ 'अधिकं तथा दौर्भाग्यं भवत्यनिष्टश्च सर्वलोकस्य । दौर्भाग्यदुःखनटितः स भ्रमति भीमभवगहने ॥१५॥ न्यायागता अपि भोगा भयावहाः कर्मबन्धहेतवश्च । किं पुनरुन्मार्गगताः समर्गलं गलितगुणगरिमाणः ।। इतरस्तनुरपि गुणो मा भवतु, भवतु केवलं शीलम् । यो जीवानां मनोवाञ्छितानि कार्याणि पूरयति ॥१७॥
१ ख, ग नियमं 1२ ख. गवदऊणं विज्ज पत्थिन इइ गुणिनमः।