Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 86

उदयणकहा ।
३५५
पत्थेमि संजमं चि परं पिया नेहेपरवसो मज्झ । न विसज्जइ तो य अहं सावयधम्मंपि पामि ||१५|| सुहालिया पिऊहिं चिट्ठेमि गिहम्मि, अन्नया चलिया । जिणभवणे ता दिट्ठा ठक्कुरपुत्ताण जुयलेण || एक्केण तओ भणिया मयच्छि ! पसिऊण में पलोस्सु । तुहदिट्टिश्रमयवुट्टीप छंटिओ निव्वुओ होमि || बीएण पुणो भणिया जइ सच्च साविया दयपहाणा । ता मं मोत्तुं अन्नो मणसावि न पत्थणिज्जो ते ॥ १८ ॥ अन्नह क य नियमा मम पाणा पविसिहंति परलोए । इअ असमंजसवयणे सोऊणं ताण वेगेण ॥ १९ ॥ जिणभवणं तो पत्ता पूएवि विहीए वंदिउं देवे । चलिया जाव सिंहं पड़ ता मगं बंधिउं दोवि ॥ २० ॥ थक्का य, ते यदट्ठे नट्ठा उम्मग्गओ गया दूरं । पिट्ठीए तेवि दिट्ठा आगच्छंता तुरियतुरियं ॥ २१ ॥ तो हं संकरगेहे पविसेउं बंधिऊण तदारं । जाव ठिया ता तेवि हु परोप्परं जुज्झिउं लग्गा ||२२|| tris एगो मह भारिया इमा वीयओ भणइ मज्झ । तो पढमेण खग्गेण आहओ सोवि बीएण ॥ २३ ॥ इय असमंजस मेयं नाउं उग्घाडिऊण तदारं । अवलोइया मए ते दुन्निविदिट्ठा गयप्पाणा ||२४|| तो चिंतियं अहं चिय ही मरणस्स कारणमिमेसिं । संजाया अहवा मोहविलसियं मज्झ को दोसो १ ॥ सुईरस निज्झरणे हड्डुक्करडम्पि चम्मनसनद्धे । को नाम किमि मोतुं रमेइ देहम्मि रमणीणं ? ||२६|| कामिणिनियंवर्विवं कंदप्पविला सरायहाणित्ति । न मुणइ अमेज्झपोट्टं अहह अहो ! मोहमाहप्पं ||२७|| तिवलीत रंगसंगयनाहिं रमणीण अमयकुंडंति । मन्नंति न उण नीसंखदुक्खलक्खक्खणि मूढा ॥ २८ ॥
प्रार्थये संयममेव परं पिता स्नेहपरवशो मम । न विसृजति ततश्चाहं श्रावकधर्ममपि पालयामि ॥१५॥ सुखलालिता पितृभ्यां तिष्ठामि गृहे, अन्यदा चलिता । जिनभवने तदा दृष्टा ठक्कुरपुत्रयोर्युगलेन ॥१६॥ एकेन ततो भणिता मृगाक्षि ! प्रसद्य मां प्रलोकय । त्वष्ट्यमृतवृष्टयोक्षितो निर्वृतो भवामि ॥१७॥ द्वितीयेन पुनर्भणिता यदि सत्यं श्राविका दयाप्रधाना । तदा मां मुक्त्वाऽन्यो मनसापि न प्रार्थनीयस्ते ॥ १८॥ अन्यथा कृते च नियमान्मम प्राणाः प्रवेक्ष्यन्ति परलोके । इत्यसमञ्जसवचनानि श्रुत्वा तयोर्वेगेन ॥१९॥ जिनभवनं ततः प्राप्ता पूजयित्वा विधिना वन्दित्वा देवान् । चलिता यावद् गृहं प्रति तावन्मार्ग बद्धा द्वावपि ॥ २०॥ स्थितौ च, तौ दृष्ट्रा नष्टोन्मार्गतो गता दूरम् । पृष्ठे तावपि दृष्टावागच्छन्तौ त्वरितत्वरितम् ॥२१॥ ततोऽहं शङ्करगेहे प्रविश्य बद्ध्वा तद्वारम् । यावत्स्थिता तावत्तावपि हि परस्परं योद्धुं लग्नैौ ॥२२॥ प्रत्येक मम भार्येयं द्वितीयो भणति मम । ततः प्रथमेन खङ्गेन हतः सोऽपि द्वितीयेन ||२३|| इत्यसमञ्जसमेतज्ज्ञात्वोद्घाट्य तद्द्वारम् । अवलोकितौ मया तौ द्वावपि दृष्टौ गतप्राणौ ॥ २४ ॥ ततश्चिन्तितमहमेव हा धिग् मरणस्य कारणमनयोः । संजाताऽथवा मोहविलसितं मम को दोषः ॥ २५ ॥ अशुचिरसनिर्झरणेऽस्थिविष्ठाराशौ चर्मनसनद्धे । नाम कृमिं मुक्त्वा रमते देहे रमणीनाम् ॥२६॥ कामिनीनितम्बचिम्बं कन्दर्पविलासराजधानीमिति । न जानात्यमेध्य पोट्टलीमहह अहो ! मोहमाहात्म्यम् ॥२७॥ त्रिवलीतरङ्गसंगतनाभिं रमणीनाममृतकुण्डमिति । मन्यन्ते न पुनर्निः संख्य दुः खलक्षखनिं मूढाः ॥२८॥
१ क. ख. पेम ।
99