Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 77

सुपासनाह-चरिअम्मि--
अव्यवहारविढत्तो अत्योऽणत्थस्स कारण होइ । इह परलोए य तहा देइ अगाई दुक्खाई ॥४३॥ वीससियघायणेणं तहेब मुद्धाण वंचणेण वा । परपीडाजणएणं अन्नण य तह उवारण ॥४४॥ जो धिप्पइ परकीओ अत्यो निरु निग्विणेण चित्तेण । सो कुणइ भयं घोरं खयं च पुव्विल्लअस्थस्स ॥४५॥ तातुब्भ इहं होही मरणं, रक्खेमि जइ पुण कहेसि । हारो जत्थ तए सो मुक्को दिन्नो व कस्सावि॥४६ तो तेण पिया भणिओ नहु नहु हारस्स ताय ! वत्तावि। कायन्वा जेणं सो दिनो मित्तस्म अमुयस्म ॥४७॥ मा तस्स होउ नासो सदबसकुडुंबयस्म रायाओ । मह होउ इमं सव्वं दुनयकारिस्स पावस्स ॥४८॥ इय निच्छयं निएउं पुत्तस्स मणम्मि रंजिओ सिट्ठी । एयंपि सुपुरिसत्तं इमस्स जं रक्खए मित्तं॥४९ तो तप्पासं मोत्तु सिट्ठी निवअंतियम्मि संपत्तो । विनवइ देव ! कीरउ मज्झ पसाओ नियवणिस्स।।५० हारविवजं सव्वं सरूवओ चेव अप्पिही एस । मज्झ य अत्थनिहाणे पण कोडीओ सुवन्नस्स ॥५१॥ तम्मज्झाओ गिण्हउ देवो हारस्स मुल्लमहियंपि । तह एयस्सवि दंडे लेउ सुवनंति इय सोउं ॥५२॥ भणइ निवो उप्पज्जइ विसममयाओ तमित्थ अच्छरियं । थिरदेवातरीराओ जे उप्पन्नो इमो पुत्तो॥५३ एयारिसम्मि समए पयडपि हु गोबए धणं अन्नो । एस निहाणगयंपि हु पयडइ इय रिउमइत्ताए ॥५४॥ तो नाहडमाणाविय अप्पइ सिद्विस्त भणइ तुह मुको । एसो, आहरणं पुण अप्पावसु इय निसामे ।। भणिउं महापसायं पणमिय तह नरवरं गिह पत्तो । सह पुत्तेण सिट्ठी रायाइर्ट अणुढेइ ॥५६॥
अव्यवहारार्जितोऽर्थोऽनर्थस्य कारणं भवति । इह परलोके च तथा ददात्यनेकानि दुःखानि ॥४३॥. विश्वस्तवातनेन तथैव मुग्धानां वञ्चनेन वा । परपीडाजनकेनाऽन्येन च तथोपायेन ॥४४॥ यो गृह्यते परकीयोऽर्थों निश्चितं निघणेन चित्तेन । स करोति भयं घोरं क्षयं च पूर्वीयार्थस्य ॥४॥ तस्मात् तवेह भविष्यति मरणं, रक्षामि यदि पुनः कथयसि । हारो यत्र त्वया स मुक्तो दत्तो वा कस्यापि ततस्तेन पिता भणितो नहि नहि हारस्य तात ! वार्तापि । कर्तव्या येन स दत्तो मित्तायामुकाय ॥४७॥ मा तस्य भवतु नाशः सद्रव्यसकुटुम्बकस्य राज्ञः । मम भवत्विदं सर्वं दुर्नयकारिणः पापस्य ॥४८॥ इति निश्चयं दृष्ट्रा पुत्रस्य मनसि रञ्जितः श्रेष्ठी । एतदपि सुपुरुषत्वमस्य यद् रक्षति मित्त्रम् ॥४९॥ ततस्तत्पार्श्व मुक्त्वा श्रेष्ठी नृपान्तिके संप्राप्तः । विज्ञपयति देव ! क्रियतां मम प्रसादो निजवणिजे ॥२०॥ हारविवर्ज सर्व स्वरूपत एवार्पयिष्यत्येषः । मम चानिधाने पञ्च कोट्यः सुवर्णस्य ॥११॥ तन्मध्याद् गृह्णातु देवो हारस्य मूल्यमधिकमपि । तथैतस्यापि दण्डे लातु सुवर्णमिति श्रुत्वा ॥१२॥ 'भणति नृप उत्पद्यते विषममृतात्तदत्राश्चर्यम् । स्थिरदेवशरीराद् यदुत्पन्नोऽयं पुत्रः ॥५३॥ एतादृशे समय प्रकटमपि हि गोपायति धनमन्यः । एष निधानगतमपि हि प्रकटयतीति ऋजुमतित्वात्॥५४ ततो नाहटमानाय्याऽपयति श्रेष्ठिने भणति तव मुक्तः । एषः, आभरणं पुनरर्पयेति निशम्य ॥१५॥ भाणत्वा महाप्रसाद प्रणम्य तथा नरबरं गृहं प्राप्तः । सह पुत्रेण श्रेष्ठी राजादिष्टमनुतिष्ठति ॥५६॥
१ क. सुद्धाण बंधवाणं वा ।