Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 76

नाहड कहा ।
३४५
माप असंबद्धं जं एसा नित्रइणो हिययहरणा । वरपणइणिव्व सगुणा ता सयमप्पसु नरवइस्स ||२९|| अन्न निवेण नाए धणेण देहेण छुट्टसि न वच्छ ! । इय तत्थ भणंताणं पत्तो आरक्खिओ सहसा ||३०|| 1. हण हण हणत्ति भणिरेण तेणमभिहणिय खग्गजवएहिं । वद्धो तेण रडतो सो वरओ नाहडो वणिंओ ॥ ३१ ॥ भंडारण पुढं किमिमं आरक्खिओ भणइ एत्थ । एक्को पत्तो चोरो सेहिज्जतेण तेणेसो ||३२|| कहिओ मोसद्वाणं याभरणाइयाण सव्वाण । अह रयणावलिसहिओ नीओ सो तेण निवपासे ||३३|| तह विन्नत्तं रन्नो तक्करचक्कस्स देव ! वणिओवि । हारावइउं एसो मोसं गिण्हइ समग्गंपि ||३४|| तोरनो मंतिमुहम्म निवडिया कोवतरलिया दिट्ठी । तेणवि वणिओ भणिओ निवआहरणं समम्गंपि ॥ अप्पसु जं गहियं तह अन्नजणस्सावि संतियं तुज्झ । जं मोसमत्थि पासे तं, अन्नहा नित्तुलं मरति || ३६ || तो तेणं पडिभणियं सव्वं अप्पेमि जं मया कीयं । मोतुं हारं एक्कं गओ स जम्हा अवगईए ||३७|| तइलोक्कसारहारं हा रे ! जइ तंपि नो समप्पेसि । तो नत्थि तुज्झ जीयं इय भणिउं मोरबंधेर्हि ||३८|| Sarfarartas कसा घाएहि घोरतरएहिं । तहवि न मन्नइ हारं समप्पिउं मंतिणा तत्तो ||३९|| हक्कारिय तज्जणओ भणिओ पुच्छेहिं नियसुयं एयं । तेणवि रहम्मि भणिओ रे रे कुलपंसण ! सुणेहि || मह वारंतस्स तए तथा समं चरडचोरमाईहिं । पारद्धो ववहारो तस्स फलं एरिसं जायं ॥ ४१ ॥ अइलोहग्गहगहिओ रायविरुद्धपि कुणसि वबहारं । काउब्व नियसि पिंडं न पिट्ठओ लउड यपहारं ॥ ४२ ॥
I
मा जल्पासंबद्धं यदेषा नृपतेर्हृदयहरणी । वरप्रणयिनीव सगुणा तस्मात्स्वयमर्पय नरपतये ॥ २९ ॥ अन्यथा नृपेण ज्ञाते धनेन देहेन छुट्यसे न वत्स ! | इति तत्र भणतोः प्राप्त आरक्षिकः सहसा ||३०|| हृत हत हतेति भणित्रा तेनाभिहत्य खड्गजवैः । बद्धस्तेन रटन्स वराको नाइटो वणिक् ||३१|| भाण्डागारिकेण पृष्टं किमिदम्, आरक्षिको भणत्यत्र । एकः प्राप्तश्चौरो नश्यता तेनैषः ॥३२॥ कथितो मोषस्थानं राजाभरणादिकानां सर्वेषाम् । अथ रत्नावलीसहितो नीतः स तेन नृपपार्श्वे ॥ ३३॥ था विज्ञप्तं राज्ञे तस्करचक्रेण देव ! वणिगपि । हारयित्वैष मोषं गृह्णाति समग्रमपि ॥ ३४ ॥ ततो राज्ञो मन्त्रिमुखे निपतिता कोपतरलिता दृष्टिः । तेनापि वणिग् भणितो नृपाभरणं समग्रमपि ॥३५॥ अर्पय यद् गृहीतं, तथान्यजनस्यापि संबन्धी तव । यो मोषोऽस्ति पार्श्वे तम्, अन्यथा निस्तुलं म्रियसे ॥३६॥ ततस्तेन प्रतिभणितं सर्वमर्पयामि यद् मया क्रीतम् । मुक्त्वा हारमेकं गतः स यस्मादपगत्या ||३७|| त्रैलोक्यसारहारं हा रे ! यदि तमपि नो समर्पयसि । ततो नास्ति तव जीवितमिति भणित्वा मोरबन्धैः ॥३८॥ बन्धयित्वा ताडयति कशाया घतिघोरतरैः । तथापि न मन्यते हारं समर्पयितुं, मन्त्रिणा ततः ॥३९॥ हक्कारयित्व्य तज्जनको भणितः पृच्छ निजसुतमेतत् । तेनापि रहसि भणितो रे रे कुलपांसन ! शृणु ॥४०॥ मम वारयतस्त्वया तदा समं चरटचौरादिभिः । प्रारब्धो व्यवहारस्तस्य फलमीदृशं जातम् ॥ ४१ ॥ अतिलोभग्रहगृहीतो राजविरुद्धमपि करोषि व्यवहारम् । काक इव पश्यसेि पिण्डं न पृष्ठतो लगुडप्रहारम् ||