Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 37

३०६
सुपासनाह-चरिअम्मिसो पुण जिणभणिउच्चिय सुहत्थिणा तेण तत्थ जइयव्यं । अन्नह अबयसद्धाए सेयणं अक्करुक्खाण॥२' तत्थवि जइधम्मोच्चिय कायव्यो होइ अस्थि जइ सत्ती । स समग्गसंगविगमा परमंग जेण मोक्खस्स।।३०। अप्पविरियाण तज्जोगयाए रहियाणगारिधम्मोवि । कालक्कमेण भवभयदुक्खाण जलंजलिं देइ ॥३१॥ इच्चाइदेसणं निसुणिऊण रणवीरराइणा भणियं । भयवं ! जइ उचिओ हं जइधम्मं देसु ता मज्झ ॥३२ तो भणिओ सो गुरुणा निविग्धं होउ तुज्झ एसत्थो। अह राया नियकुमरं गुणजलहिं ठाविउ रजे॥३ गिण्हेइ सयं दिक्ख गुणजलहिनिवोवि धरणमित्तजुओ। देसविरइं पवज्जिय नमिउं च गुरुं वयइ गेहे मोथावइ गुत्तीओ कारइ अट्टाहिया जिणगिहेसु । साहम्मियवच्छल्लं दीणजणुद्धरणमन्नं च ॥३५॥ पव्वज्जं गिण्हतो जं राया भणइ कुणइ तं सव्वं । ठवइ धरणं अमचं सयं तु उज्जमइ धम्मम्मि ॥३६। अह अन्नया नरिंदो रयणीए अद्धरत्तसमयम्मि । पिच्छइ कमलदलच्छि एकं नवजोव्वणं रमणिं ॥३७ तणुकंतिपहयतिमिरं डमरुयहत्थं सुवन्नदंडकरं । वररयणावलिकंठं सियवत्थं पाउयारूढं ॥३८॥ तो तं पुच्छइ राया का सि तुमं केण कारणेणेह । छणससिसमाणवयणे ! संपत्ता, कहइ सावि तओ॥३ ईसिवियसंतवयणा पभणइ पचंगिरा अहं विज्जा । एत्तो भवाउ तइए भवम्मि विहियाउ मज्झ तए ॥४ पुव्युत्तरसेवाओ विहिपुव्वं भत्तिनिब्भरमणेणं । जा किर सिज्झिस्समहं ता तं पंचत्तमणुपत्तो ॥४१॥ पुरभवविहियभत्तीए चेव अहमासि तुज्झ अणुकूला । संपइ पुण जिणधम्मे रयस्स तह देसविरयस्स ।
यत्र च विषयविरागः कषायत्यागश्च गुणेष्वनुरागः । करुणायामप्रमादः स धर्मः शिवसुखोपायः ॥२८॥ स पुनर्जिनभणित एव सुखार्थिना तेन तत्र यतितव्यम् । अन्यथाऽऽनश्रद्धया सेचनमर्कवृक्षाणाम् ॥२९॥ तत्रापि यतिधर्म एव कर्तव्यो भवत्यस्ति यदि शक्तिः । स समग्रसङ्गविगमात्परमाङ्गं येन मोक्षस्य ॥३० अल्पवीर्याणां तद्योग्यतया रहितानामगारिधर्मोऽपि । कालक्रमेण भवभयदुःखानां जलाञ्जलिं ददाति ॥३१॥ इत्यादिदेशनां श्रुत्वा रणवीरराजेन भाणितम् । भगवन् ! यद्युचितोऽहं यतिधर्म देहि तदा मे ॥३२॥ ततो भणितः स गुरुणा निर्विघ्नं भवतु तवैषोऽर्थः।अथ राजा निजकुमारं गुणजलधि स्थापयित्वा राज्ये ॥३ गृह्मति स्वयं दीक्षां गुणजलधिनृपोऽपि धरणमित्त्रयुतः । देशविरतिं प्रपद्य नत्वा च गुरुं व्रजाति गेहे ॥३४। मोचयति गुप्तीः कारयत्यष्टाहिका जिनगृहेषु । साधर्मिकवात्सल्यं दीनजनोद्धरणमन्यच॥ ३५ ॥ प्रव्रज्यां गृह्णन् यद् राजा भणति करोति तत्सर्वम् । स्थापयति धरणममात्यं स्वयं तूद्यच्छति धर्म ॥३६॥ अथान्यदा नरेन्द्रो रजन्यामर्धरात्रसमये । पश्याति कमलदलाक्षीमेकां नवयौवनां रमणीम् ॥३७॥ तनुकान्तिप्रहततिमिरां डमरुकहस्तां सुवर्णदण्डकराम् । वररत्नावलीकण्ठां सितवस्त्रां पादुकारूढाम् ॥३८॥ ततस्तां पृच्छति राजा काऽसि त्वं केन कारणेनेह । क्षणशशिसमानवदने ! संप्राप्ता, कथयति सापि ततः ॥३९ ईषद्विकसद्वदना प्रभणति प्रत्यङ्गिन्यहं विद्या । इतो भवात् तृतीये भवे विहिता मम त्वया ॥४०॥ पूर्वोत्तरसेवा विधिपूर्व भक्तिनिर्भरमनसा । यावत्किल सेत्स्याम्यहं तावत्त्वं पञ्चत्वमनुप्राप्तः ॥४१॥ पूर्वभवविहितभक्त्यवाहमासं तवानुकूला । संप्रति पुनर्जिनधर्मे रतस्य तथा देशविरतस्य ॥४२॥