________________
શ્રી શ્રમણક્રિયાનાં સૂત્રા-સા
પારલૌકિક બાહ્ય સુખની ઇચ્છાથી કરતા નથી). વળી સકલ ગુણાના મૂળભૂત ‘ દન ' પોતાનામાં છે; એ વિચારે છે કે ‘વૃષ્ટિસંપન્નઃ ’–હું સમ્યગ્ દનવાળા છું.
૭૪
હવે (આગળ કહે છે તે) મારુ' વદન દ્રવ્યવંદન નથી એમ ભાવતા કહે છે કે ‘માયાતૃષાવિજ્ઞતાઃ '-માયા પૂર્ણાંક મૃષા બેલવું તે માયામૃષાવાદ; તેનાથી રહિત એવા હુ શુ કરુ છુ તે કહે છે
•
વ્યાખ્યા— અદ્રુતૃતીયેષુ દીવસમુદ્વેષુ’-અઢી દ્વીપ અને વચ્ચેના એ સમુદ્રોમાં અર્થાત્ જમ્મુદ્વીપ, ધાતકીખડ અને પુષ્કરાવત દ્વીપ અડધેા, એમ અઢી દ્વીપ અને વચ્ચેના લવણ તથા કાલાધિ નામના એ સમુદ્રોમાં; અહીં સમુદ્ર કહેવાનું કારણ એ છે કે કોઈ પ્રસંગે ચારણ મુનિએ વગેરે સમુદ્રમાં (થી પસાર થતા હોય ત્યારે સમુદ્રમાં) પણ હેાય. એ અઢી દ્વીપમાં પણ ‘વશ્વવાસુ’-ષ ભરત, ૫ ઐરવત અને ૫ મહાવિદેહ રૂપ ‘ ર્મભૂમિવુ ’-કર્મભૂમિએમાં ‘ ચાયન્તઃ વૈચિત સાષવઃ ' જે કોઈ સાધુઓ, ઉપકરણા તરીકે ‘રત્નૌહળોજી-તત્કધારા ’–આઘા અને ગુચ્છા તથા પાત્રાંને ધારણ કરનારા; અહી ગુચ્છા અને પાત્રાં કહેવાથી ‘ પાત્રાં, ઝોળી, નીચેને ગુચ્છા (પાત્રસ્થાપન ), પાત્રકેસરિકા, પડેલા, રજસ્ત્રાણુ અને શુ છે (ઉપરના), એ પાત્રના સઘળા ઉપધિ સમજવા; કારણ કે આદિ અને અન્ય શબ્દના કથનથી મધ્યનું કથન પણ આવી જાય છે; અહીં પણ ‘શુચ્છે ’અને ‘ પાત્ર’ એ શબ્દો
