________________
મહામંત્રને ઉપકાર સંભવે છે. જેમ જેમ તે હેતુઓનું પ્રણિધાન વધતું જાય છે, તેમ તેમ નમસ્કારની ભાવરૂપતા–પરમાર્થ મંગલમયતા વધતી જાય છે. ગૌણ હેતુઓમાં શ્રી અરિહંત ભગવંતને “શબ્દ” અને શ્રી સિદ્ધ ભગવંતનું “રૂપ” કહી શકાય, શ્રી અરિહંત ભગવંતનું “ઔદાર્ય” અને શ્રી સિદ્ધ ભગવંતનું દાક્ષિણ્ય કહી શકાય અને શ્રી અરિહંત ભગવંતને “ઉપશમ? અને શ્રી સિદ્ધ ભગવંતને “સંવેગ” કહી શકાય. એ રીતે શ્રી અરિહંત ભગવંતની “મૈત્રી” અને શ્રી સિદ્ધ ભગવંતનું માધ્યસ્થ, શ્રી અરિહંત ભગવંતની “અહિંસા અને શ્રી સિદ્ધ ભગવંતનું “સત્ય” વગેરે વગેરે પણ કહી શકાય. એ રીતે અનંત અનંત ગુણેમાંથી એકેક ગુણને જુદે જુદે લઈને તેના પ્રણિધાનપૂર્વક શ્રી અરિહંત, સિદ્ધ વગેરે પરમ પંચપરમેષ્ટિઓને નમસ્કાર કરવાનો જે અભ્યાસ પાડવામાં આવે, તે એકાગ્રતા વધી જાય અને શા ફરમાવેલું તચિત્ત, તન્મન,તલેશ્યા, તદ્ અધ્યવસાય, તત્ તીવ્ર અધ્યવસાન વગેરે વિશેષણોવાળું ચિત્ત બની જાય. સાથે જ કાચી માટીના કુંભમાં ભરેલા જળના દષ્ટાંતે અશુભ કર્મોનો સમૂલ ક્ષય થઈ જાય અને સર્વ શુભ મંગલેની પ્રાપ્તિ સુલભ બની જાય.
આ છે શ્રી પંચપરમેષ્ટિ ભગવંતના ભાવનમસ્કારની પ્રાપ્તિને સરળમાં સરળ ઉપાય. સૌ કઈ ભવ્ય આત્માઓ તેને આદર કરી પોતાનું સર્વોત્તમ કલ્યાણ સાધે.
