________________
- સાધના નાશ પામે છે-અજ્ઞાન વધે છે. અભિવંગ, અપ્રીતિ અને અજ્ઞાન–એ ત્રણ ચિત્તના અતિ સંકિણ અધ્યવસાય છે, સંકિલષ્ટ કર્મના કારણભૂત છે અને પરંપરાએ સંકલેશને વધારનારા છે. રાગાદિ સંકિલષ્ટ અધ્યવસાયથી અભિભૂત. થયેલા આત્માઓને આ સંસારમાં એક ક્ષણવાર પણ સુખ. હોતું નથી. એ દુષ્ટ અધ્યવસાને પરાધીન એવા આત્માઓ, આ સંસારસાગરમાં નવાં નવાં કિલષ્ટ કર્મોનું ઉપાર્જન કરીને, જન્મ-મરણના અપાર દુઃખેને અનુભવે છે. રાગાદિના અભાવે જીવને જે સંકલેશરહિત સુખ થાય છે, તે જ સાચું સુખ છે. એ સુખને રાગાદિથી રહિત આત્માઓ જ જાણું, શકે છે. સન્નિપાતથી ગ્રહિત આત્મા સન્નિપાતના અભાવમાં થનારા સુખને જેમ જાણી શકતું નથી, તેમ રાગ-દ્વેષ અને . મેહ-એ ત્રણ દોષથી પરતંત્ર એ આત્મા પણ, એ ત્રણ દેથી રહિત અવસ્થામાં થનારા સુખને જાણી શકતા નથી.
૨. સિદ્ધના જીવને જન્મદિને અભાવ છે, તેથી તેઓનું સુખ આવ્યાબાધ છે. બીજ બળી ગયા પછી જેમ. અંકુર પ્રગટ થતું નથી, તેમ સિદ્ધના જીવને કર્મપી બીજ બળી જવાથી જન્મરૂપી અંકુ પ્રગટ થતું નથી.
જ્યાં જન્મ નથી, ત્યાં જરા નથી, જ્યાં જરા નથી, ત્યાં મરણ નથી; અને જ્યાં મરણ નથી, ત્યાં ભય નથી. ૨-“ વિષsfશ્વાળાદ્વાદ” २-" तत्रैव अग्निज्वालाकल्पमात्सर्यापादनाद् द्वेषः”. રૂ-“ચેતભાવામિવિશ્વવિધાના ”
