________________
२३३
સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યગ્દર્શનથી શુભ પરિણામવાળા અનેલા જીવ, થાડા જ કાળમાં ભવસમુદ્રને લ’ઘી જવા માટે જહાજતુલ્ય સમ્યક્ચારિત્રરૂપી નાવને પ્રાપ્ત કરે છે અને એથી ભવસમુદ્રને લધી જાય છે.
સાધના
ચારિત્ર એ પણ આત્માના એક શુભ પિરણામ છે અને તે અહિંસાદિ ક્રિયાનાં આચરણથી વ્યક્ત થાય છે. અહિ'સા, સત્ય, અસ્તેય, બ્રહ્મચર્ય, અપરિગ્રહ આદિ મૂલ તથા પિડવિશુદ્ધિ આદિ ઉત્તરગુ@ાના પાલન દ્વારા, તે આત્મા પૂ કરતાં પણ અધિક ક્રસ્થિતિએને ખપાવી અનન્તજ્ઞાનાદિ ગુણેને હસ્તગત કરે છે. સમ્યગ્દર્શન, સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યક્ચારિત્રસ્વરૂપ રત્નત્રયીના સતત સત્કારપૂર્વકના આસેવનથી આત્મા માક્ષ મેળવે છે. અન્ત વિનાનું, અપાર અને કેાઈથી પણ ઝૂંટવી લઈ શકાય નહિ એવુ' શાશ્વત સુખ મેક્ષમાં છે. એ સુખની આગળ સ`સારનાં ત્રણેય લાકનાં અને ત્રણેય કાળનાં સુખ તુચ્છ છે,
*
* જીવને માફ છે અને મેાક્ષમાં સુખ અનત છે. એ સંબંધમાં ઘણુંા વાદવિવાદ તથા મતમતાન્તર લેાકમાં પ્રચલિત છે. જેમ કે
મેાક્ષમાં સુખ છે, એમ કહેવુ' એ સાચું' નથી. જ્યાં શરીર નહિ, ઇન્દ્રિયેા નહિ અને વિષયે નહિ, ત્યાં સુખ કેવી રીતે હાય? જો માક્ષમાં દુઃખ નથી એમ કહેતા હૈ।, તા દુઃખના અભાવ તે મૂર્છામાં અને પાષાણુસ્તંભમાં પણ હાય છે, તો તેવી મૂર્છાવાની કે પાષાણુ
3
૧૩
