________________
વિર ,
‘સાધના
એક શિયાળનું દષ્ટાન્ત ' * જગલમાં એક શિયાળ હતું. એક વખત તે ભૂખ્યું થવાથી ખેરાની શોધ માટે આમ-તેમ ભટકવા લાગ્યું. તેણે કૈઈ એક સ્થળે મરેલા હાથીનું કલેવર જોયું. ઘણા દિવસ ચાલે તેટલે ખેરાક મળવાથી તે અતિ આનંદિત થયું. તેટલામાં ત્યાં એક સિંહ આવ્યા. બુદ્ધિશાળી શિયાળ
પ્રણિપાત” કરીને તેની સામે આવીને ઉભે રહ્યો અને કહેવા લાગ્યું કે–આ તે મરેલે હાથી છે. આપ જેવા માટે તેને સ્પર્શ કર પણ ચગ્ય નથી. આપ તે જીવતા હાથીના ગંડસ્થળને ભેદીને જ તૃપ્ત થનાર છે. પિતાની પ્રશંસાના ગીત સાંભળીને સિંહ ત્યાંથી વિદાય થયે. ત્યાર બાદ એક વાઘ આવ્યો. શિયાળભાઈ તેને ઉદ્દેશીને કહેવા લાગ્યા કે આપનો દુશ્મન “વાઘ” હમણાં જ આ હાથીને મારીને આપને દેખવાથી સામેના કૂવામાં ભયનો માર્યો પેસી ગયેલ છે. તે ઘણું વખતે આપના ભાગમાં આવ્યો છે, માટે આપે તેને આ વખતે છોડ ન જોઈએ. વાઘ કૂવાના થાળા ઉપર જઈને અંદર જુએ છે, તે પિતાના પડછાયા રૂપ બીજા વાઘને જોઈ, તેને પિતાને દુશ્મન માનીને, કોધથી તેના ઉપર એવી રીતે તૂટી પડ્યો કે-કૂવામાં તેના પ્રાણ પણ ચાલ્યા ગયા. - ત્યાર બાદ કાગડાનું એક મોટું ટેળું આવી પહોચ્યું. તે મરેલા હાથીના કલેવરને ખાવાને તૈયાર થઈ ગયું. તેને
જોઈને બુદ્ધિશાળી શિયાળે, હાથીના કલેવરમાંથી છેડા ટૂક- ડાએ લઈને આમ-તેમ ફેંક્યા. તેથી સંતેષિત થઈને
