________________
१४५
१९४.
उत्तराध्ययन नियुक्ति
वण्ण-रस-'गंध-फासे, संहाणे" चेव होइ नायव्यं । पंचविहं पंचविहं, 'दुविहट्टविहं च पंचविहं ।। जीवकरणं तु दुविह, सुतकरणं चेव नो य सुयकरणं । बद्धमबदं च सुए', निसीहमनिसीहबद्धं तु ॥ नोसुयकरणं दुविहं, गुणकरणं तह य मुंजणाकरणं । गुण-तव-संजम जोगा, झुंजण मण-वयण-काए य । कम्मगसरीरकरणं, आउयकरणं असंखयं तं तु । 'तेणऽधिगारो तम्हा, उ अप्पमादो'५ चरित्तम्मि ।।दार।।
दव्वदीयो य भावदीवो य । एक्केको वि य दुविहो, आसास-पगास दीवो य ।। संदीणमसंदीणो, संधियमस्संधिए* य नायवे । आसास-पगासे या, 'भावे दुविहीं पुणेक्केक्को" ।।
असंखयस्स निजुती सम्मत्ता
२००. कामाण" तु णिक्लेवो, चउविहो छविहो य मरणस्स ।
कामा२ पुबुद्दिट्ठा, पगयभिप्पेयकामेहिं ।। २०१. नाम ठवणा दविए. खेत्ते काले तहेव भावे य ।
मरणस्थ' उ निक्खेवो, नायव्दो छविहो एसो" ।।
(शॉटीप २११)। ११. कामाणे (चू)। १२. काम का वर्णन दशनि गा. १६२-१६६ में
१. फास-गधे सट्टाणे (ह)। २. खुविहं अट्ठविहं (ह)। ३. सुयं (गां)। ४. वाय (शो)। ५. तम्हा उ अप्पमादो, कायन्बो इह (ला)। ६. x(ला) ७. मसंघिए (ला)। ८. बोद्धब्बे (मा)। ९. भादम्मि दुहा (ला)। १०. १९६, १९९ की माथा चूणि में नहीं है पर
टीकाकार ने नियुक्तिकृत् माना है
१३, प्रस्तुत गाथा की व्याख्या टीका और चूणि
दोनों में मिलती है। टीका के संपादक ने इसे मुल निर्यक्ति क्रमांक में न रखकर टिप्पण में दी है। हस्तप्रतियों में यह माथा मिलती है तथा प्रसंगानुसार भी यह निगा प्रतीत होती