________________
કબીર વાણું.
(૨૭૭) નામ નૈનનમેં રમી રહા, જાને બીરલા કેય;
જાકુ મિલીયા સશુરૂ, તાકુ માલમ હેય.
તે નામ આંખમાં રમી રહેલું હોય છે. જેને કઇ વિરલે પુરૂષજ જાણે છે, અને જેને સદ્દગુરૂ મળ્યા હોય તેને જ સમજ પડે છે.
(૨૭૮) રાજા રાણું ના બહા, બડા જે સુમરે રામ
તાહિ તે જન બડે, જે સુમરે નિજ નામ.
લોકો કહે છે કે, રાજાઓ મોટા છે. પણ હું (કબીર) કહું છું કે છે રામ (સાકાર ઇશ્વર)નું ધ્યાન કરે, તે રાજાઓને પણ માલેક છે. પણ સાકાર ઇશ્વરના ભગત કરતાં, જે કઈ નિરાકાર (ઈશ્વર) નાં ધ્યાનમાં રહે, તે વધારે મોટે છે.
(૨૭૯) કબીર, મેં માગું એ માંગના, પ્રભુ ડિજે મેહે સેય
સંત સમાગમ હરિકથા, હમારે નિશદિન હોય. કબીરજી ઇશ્વરને કહે છે કે, ઓ ઇશ્વર! હું તારી પાસે એટલુંજ માગું છું કે મને સાધુ સતેની સંગતને ઇશ્વરી જ્ઞાનની વાતો રાત દિવસ થયા કરે.
(૨૮૦) મુગટા જુગટા માગું નહિ, ભકિત દાન દિ મહે,
એર કછુ માગું નહિ, નિશદિન જાચું તેણે નથી માંગતો હું રાજ ને પાટ, પણ મને માલેકની ભકિત કરવાનું દાન બક્ષેશ કર, કે રાત ને દિવસ હું તેની જ જપ કરી તેનું જ ધ્યાન ધરૂં એ શિવાય બીજું હું કાંઇ માંગતે નથી.
