________________
સાધુ પુરૂષનાં લક્ષણ કેવા ?
(૩૭૦) આપણે ત્યાં અવગુણ અનન્ત, કહે સંત સબ કેય આપા હરિકે ભજે, સંત કહા સેય.
જ્યાં પિતાનું હું પણું” રહેલું હોય છે, યાને જ્યાં પિતાનાજ સુખને સ્વાર્થ રહેલો છે, ત્યાં અગણીત પ્રકારના અવગુણ હોય છે એ સર્વ સાધુ પુરૂષ જાણ હોવાથી તે પોતાનાં “હું પણું”ને દાબી દે છે, અને દરેકના અંતરમાં પરમાત્મા છે એવું સમજી, બધાને ઇશ્વર માફક એક સરખે ચાહે છે અને સુખ આપતો રહે છે, અને એવું કરે તેજ ખરે સાધુ પુરૂષ છે.
• • ( ૩૭૧) હરિજન અસા ચાહિયે, જેસા ફલ ભંગ,
આપ કરા કુકરા, એર પરમૂખ રાખે રંગ.
સોપારી પિતાના ટુકડા કરાવી પારકાના હડાને લાલ લાલ કરે છે યાને મજાહ આપે છે, તેમ પરમાત્માને ખરે ભક્ત પારકાનું ભલું કરવાને પિતાનાં શરીરને કષ્ટ આપે છે અને તે પિતા માટે બિલકુલ દરકાર રાખતે નથી, પણ બીજાઓનું ભલુ કરવામાં રોકાયેલા હોય છે* *
(૩૭૨) તન તા૫ જનકે નહિ, ન માયા મેહ સંતાપ;
હરખ શેક આશા નહિ, સે હરિજન હર આ૫. જેઓને પિતાનાં શરીરનાં સુખ દુઃખને વિચારી રહ્યું નથી, જેઓનું અજ્ઞાનપણું દુર થઇ, દુનિયાની માયાનું ખેંચતાણ જતું રહ્યું છે, તેઓને કોઈ પણું પ્રકારને સંતાપ રહેલો નથી; ટુંકમાં કોઈ પણ પ્રકારની મેજ કે નિરાશા જેવું કશુંએ નથી, પણ જેઓ નિરંતર સમાન સ્થિતિમાં રહે છે, તેઓ પોતે જ ઇશ્વર સ્વરૂપ થઈ ગયેલા હોય છે.
