________________
શુદ્ધ પ્રેમ અંતકરણમાં જ હોય છે!
२४७
(૮૦૮). જહાં પ્રેમ તહાં નેમ નહિ, તહાં ન બુદ્ધિ વિહાર પ્રેમ મગન જખ મન ભયા, કેન પુછે તિથી વાર?
બિનસ્વાથી પ્રેમ હોય ત્યાં પિતાને માટે કાંઇ પણ નેમ હતી નથી, અને ત્યાં સ્વાથી વહેવાર હેત નથી અને “આપ લેના” સદા જેવી વાત થતી નથી; કારણ કે જેનું મન ઈશ્વરી પ્રેમથી સંતોષી થયેલું હોય તે તિથી ને વાર શું થાય છે તે પુછતું નથી.
(૮૦૯)
પ્રેમ બિના નહિ ભેર કહુ, નાહક કરે સે બાદ
પ્રેમ ભાવ જઅલગ નહિ, તબલગ ભેષ સબ બાદ. હૈયાંમાં ખરો પ્રેમ આવે નહિ ત્યાં સુધી બાહેરના સ્વાગે પહેરી દેખાવ કરવા, તે સર્વે ફેકટના છે, કારણ ખરે પ્રેમ આવતું નથી ત્યાં સુધી બાહેરના દેખાવ કર્યાથી કશુ સાર્થક થતું નથી.
(૮૧૦). પ્રેમ જગાયા વિરહ, વિરહ જગાયે પિવ પિવ જગાયે જીવીકે, હિય પિવ હેઈ જીવ. પ્રેમજ, માણસના વિરહ યાને પરમાત્મા તરફની લાગણીઓ જગાડે છે, અને વિરહ તેનાં પીયુને જગાડે છે. અને પીયુ જ્યારે તે જીવને દુનિયાની માયામાંથી જગાડે છે, ત્યારે તે જીવ ને પીવ બને એક થઈ જાય છે અર્થાતમાણસનાં હૈયાંમાં (પરમાત્મા તરફી પ્રેમ ઉભરે છે ત્યારે તેની લાગણીઓ તે તરફ દેડે છે, અને તેનું નિચલું મન તેના આત્મા તરફ જાય છે, ને સેવટે તે અને તેને આત્મા એક થઇ જાય છે.
