________________
૨૮૮
કબીરજીનાં ખાસ જે.
બનાવવાની છે, પણ તે બજાવતી વખતે, મનને વિચાર એવો રાખવો જોઈએ કે જે પણ કામ કરું છું (નેકરી ચાકરી પૈસો મેળવવો વગેરે સર્વ કામ) તે બધું (પરમાત્માનું) જ કામ કરું છું એટલે કે કાર્યોની સાથે, પિતાને વિચાર અને “હું અને મારૂં” “મને આ મળે” “હું મટે થાઉં” વગેરે જે “હુંપણને” ભાસ સાધારણ રીતે આપણું મનમાં રહે છે, જેથી માણસ તે વસ્તુઓ સાથે બંધાઈ જાય છે, “હુંપણાનું” જોડાણ ન રાખીસઘળાં કાર્યો કર્યા જવું.
હીંદુ શાસ્ત્રમાં તેમજ છંદ અવસ્તામાં કહ્યું છે કે “તુ ખા પી, પૈસા મેળવ, બધું એ કર.” પણ તારી ફરજ બજાવતી વેળાએ “મારૂં (પરમાત્માનું) નામ” તું લેયા કર, અને કાર્યોમાંથી અમુક ફળ મને મળે એવો વિચાર કહાડી નાંખ, પણ તે કાર્યોનાં ફળે મને (પરમાત્માને) અર્પણ કર, તે પછી તું દુનિયામાં રહેવા છતાં, તે વસ્તુઓ તેને બંધણ કરશે નહીં—એ રીતને મનને રહ રાખવો તે ખરે ત્યાગ છે, બાકી માત્ર બાહેરથી (કાર્ય) કરવાનું મુકી દીધું હોય અને વેરાગી થયો હોય, તે અને મનમાં તે સર્વેનાં ખ્યાલ અને ઈચ્છાઓ રહેલી હોય તે માણસ કાંઈ ખરો ત્યાગી કહેવાય નહિ—એ વિષે –
"Light on the Path" 2140 24444 145Hi Reid Rifle આપતાં ગુરૂ કહે છે કે –
Kill: out ambition, Kill out desire of life (of senses) Kill out desire of Comfort
અર્થ_“હું મોટે થાઉં” એવી મનમાં થયા કરતી ઈચ્છાને મારી નાખ. “હું જીવતો રહુ” અને ઇન્દ્રિઓનો ભાગ ભગવ્યા કરે અને “મને સુખ થયા કરે,” એ ઇચ્છાઓને મારી કહાડ, છતાં જેઓ, કાંઇક મેળવવાની ઉમેદથી કાર્ય કરે છે, તેઓની પેઠે જ તું પણ ઉમંગથી કાર્ય બજાવતે રહે-જેઓ જીવવા માંગ્યા કરે છે તેઓ, જેમ જીંદગીની દરકાર કરે છે, તેવી જ દરકાર તારે પણ રાખવી. જેઓ ઇદ્રિનાં સુખને (ખાવા પીવાને) માટેજ જીવે છે, અને તે મેજ મળ્યાથી જેમ રાજી છે, તેમ તું પણ રાજી રહે.
