________________
૩૩૦
કબીરની જીંદગીનુ ટુંક વૃતાંત.
આ પૃથ્વિમાં આવ્યા છું તે ઉપદેશ કરવાને માટે, અને મારૂ નામ (કબીર) તે મારી બ્રહ્મજ્ઞાની જીંદગીની એક આગાહી બતાવનારૂ છે.”
આ ચમત્કારથી પેલા અજ્ઞાન કાજીએની નેમ ઉધી વળી, અને આખરે તે ખાળક જીવતા રહ્યા, અને તેનું નામ કબીર પાડવામાં આવ્યું.
આ પ્રમાણે 'તકથાઓ કબીરને માટે ચાલે છે, પણ આટલુ તા ચોક્કસ છે કે, ક્મીર કાંઇ આ નિરૂ નામના ઝુલૈયાને પેાતાનેા છેકરો ન હતા, પરંતુ કબીરનું લાલન પાળણ નિરૂએ ક્યુ` હતુ` એ વાત સિદ્ધ છે, અને સર્વ કબીર પ'થી તે વાત કબુલ રાખે છે, જે વાત કબીરજીનાં એક ભજનમાં તેણે ગાઇ હોય એમ લાગે છે, જ્યાં કખીર જણાવે છે કે હું તુરતજ વણતનું કામ છેડી દઇ, હરિનાં કિતના ગાવામાં મચ્યા રહીશ, બીજા એક પટ્ટમાં તે જણાવે છે કે પુર્વ જન્મમાં તે એક બ્રાહ્મણ હતા. પણ તે ભવમાં રામભજન કરવામાં તેણે આળસ કરી હતી, માટે હાલમાં તે એક ઝુલૈયા તરીકે અવત હતા સં દંતકથામાં જે પહેલી કહી ગયા કે, કખીરની માતા એક બ્રાહ્મણ વિધવા હતી, તે વાત ઘણાકા માન્ય રાખે છે.
કબીરનાં બચપણની વાતા.
કબીર બાળપણથીજ શબ્દોચ્ચાર કરતા હતા; નહાનપણમાં એક છેાકરા તરીકે પણ કબીર પેાતાના રમતયાલ હિન્દુ-મુસલમીન સાથીને ફરિયાદ કરવાનું કારણ આપતેા હતેા. રમતાં રમતાં તે “રામ રામ” અને “હિર હરિ”ની ખુમા પાડતા હતા, જેથી મુસલમીને તેને કાફર કહેતા. આના જવાબમાં તે જણાવતા કે “જે કોઇ બીજાને નાહક મારે, જુઠા વેશ બતાવી જગતને ઠંગે, દારૂ પીએ, અને ન ખાવાની વસ્તુ ખાય, પારકા માલ મારી જાય, વગેરે, વગેરે, નાલાયક કામ કરે તેજ ખરા કાફર કહેવાય,” જે માટે તે ખેલતા કે—
ગલા કાટ બિસમિલ કરે, વાહ કાફર એબુઝ એરનકા કાફર કહે, અપનાં ફર ન સુઝ.
