________________
કબીરની અંદગીનું ટુંક વૃતાંત.
૩૪૯ પિતે એક છોકરાને રૂપે એક ચિત્તાના ચામડાં પર બેસી કિનારે તરતે નિકળી આવ્યો. આથી પાછો કબીરને બીજીવાર પકડાવી તેના દુશમનેએ તેને એક ગુપડાંમાં પુરી તેની આસપાસ લાકડાં સિંચી તેને આગે સળગાવી મૂકયું. સઘળું બળી ગયા પછી કબીર માંહેથી જેવો અને તે નિકળે.
વળી ત્રીજી વારે, કબીરને પકડાવી તેને એક મસ્ત થયેલા હાથીની સામે મૂક્ય, પણ કહે છે કે કબીરે કાંઈક ચમત્કારથી હાથીની સામે, એક સિંહને દેખાવ ઉભો કર્યો જે જોઈને કબીરને કાંઇપણ હરક્ત કરવાને બદલે તે હાથી ઉભી પૂછડીએ ત્યાંથી નાઠો.
આ રીતે અનેક વાર તેના જીવ લેવાને યત્ન કરવા છતાં, કબીર દરેકમાંથી પિતાને સહિસલામત રાખી શકે એ જોઈને, શહેનશાહ લોદીની ખાત્રી થઇ કે કબીર કેઈક મહાન પુરૂષ છે, અને નાહકને તેને મેં રંજીદા કર્યો, અને તેથી પોતે કબીર પાસે માફી માગી, પોતે દીધેલાં દુખ માટે કબીર તરફથી કાંઈ પણ ખમવાને રાજી છે એવું જણાવ્યું, જે ઉપરથી કબીરે નિચલે જવાબ થા :–
જે તેાકુ કાંટા બુવે, તેક તું બે કુલ
તેકુ કુલ કુલ હય, વાંકે કાંટા સુલ. મારી શિખામણ એ છે કે, જે કઈ તને કાંટે કી દુઃખ આપે, તેને તું કુલ સુંઘાડી સુખ આપ, જેથી તારી પાસે કુલજ રહેશે, જ્યારે તેને કાંટે તેનેજ કાશે અને તેનું કીધેલું તે ભગવશે.
સંસારમાં રહીને પરમાત્માને પુગાય કે? એક વેળાએ એક ચેલાએ કબીરને પુછયું: આ સંસારમાં ગૃહસ્થાશ્રમમાં રહીને પરમાર્થ થતો નથી એ ખરૂં છે કે ખોટું ?” કબીરે જણાવ્યું કે “આ બાબતે જવાબ હું તમને કાલે આપીશ ત્યાં સુધી તમારે મારે ઘરે રહેવું જોઈએ. બીજે દહાડે ભર બપોરની વખતે સુતરના તાણ માંહેનાં તાંતણા જુદા કરવાનું કામ તેણે ઘરની બાહેર ખુલ્લા મેદાનમાં કરવાનું શરૂ કર્યું. થોડીવાર રહી તેણે પોતાની સ્ત્રીને દીવ લાવવાની આજ્ઞા કરી. તેની
