________________
કબીરજીનાં ખાસ જ.
અર્થાત–માણસ જેવી સંગત કરે, તે તેને સ્વભાવ અને આચાર વિચાર બંધાય છે. એક પુરૂષની સંગતથી માણસ નેક બને છે, અને બુરા લોકેની સંગતમાં રહેવાથી, તે બુર થાય છે તેથી કબીરનું કહેવું એ છે કે સર્વેએ એક પુરૂષના સમાગમમાંજ રહ્યા કરવું.
જબ ૫ મું.
લીએ કયા–તે કહે શિઠા. મિઠા સબસે બેલિયે સુખ ઉપજે કઇ એર; એહિ વશીકરન મંત્ર હય, હજીયે બચન કહેર, જે શાદે કખ ના લગે, સેહિ શબ્દ ઉચ્ચાર તપ્ત મિટી શિતલ ભયા, સેહિ શ તત સાર.
સર્વ સાથે મીઠું મીઠું બોલ, મીઠાં (નેક) વચનથી કાંઈ અજબ જેવું સુખ ઉપજે છે, કારણ કે તે એક એવો મંત્ર છે કે તેનાથી બધાંનાં દિલ છતાય છે માટે તું કઠણ શબ્દો બોલવાનું છોડી દે.
જે બેલોથી સામાનું દિલ ન ખાય એવા શબ્દો તું બેલતે રહે; જે શબ્દથી કજિયો કંકાશ દુર થાય અને બધે શાંતિજ રહે એવા બેલ બલવામાંજ ખરો સાર છે.
જત્ર ૬ ઠું, બરાઈયે કયા?—તો કહે ઝગરા. ઝગરા નિત્ય ખરાઈયે, ઝગરા બુરી બલાય; દુખ ઉપજે ચિંતા દહે, ઝગરાએ ઘર જાય.
મટાડવું શું? તે કહે, ઝઘડો યાને તકરાર (કજિયો કંકાશ) દુર કરી નાંખ.
હંમેશાં કજિયા કંકાશને બાળી નાંખ, કારણ કે કજિયે કંકાસ એ એક મટી બળા છે. જેથી માણસને ચિંતા વધી દેખ ઉપજે છે, અને સેવટે તેનું ઘર પણ નાશ પામે છે, અને જીવથી જાય છે.
