________________
પરમાત્મા મળે ત્યારે કેવી હાલત હોય ?
૨૭
(૮૮૨) અગમ અગોચર ગમ નહિ, જહાં ઝિલમિલે જેત; તહાં કબીરા રમ રહા, પા૫ પુન નહિ છોત.
જ્યાં તે જેત પ્રકાશે છે ત્યાં કાંઈ દિશા કે હદ ચા જગ્યા જેવું કાંઇ નથી, જ્યાં કશું ( ખે) લેવાનું છેજ નહિ, અને જેને વિચાર પણ થઈ શકતું નથી તે હાલતને હું કબીર થઈ ગયો, કે જ્યાં પાપ પૂન્ય કશું રહેલું નથી.
(૮૮૩) પાર બ્રહ્મ કે તેજકે, કૈસા હથ અનુમાન કહેવેકી શભા નહિ, દેખા હિ પ્રમાન.
એ નિરાકાર (આકાર વગરની) હાલત વિષે મનમાં અનુમાન કે તર્ક કરવો એ સર્વ ફેકટ છે; તેની વાત મેહેડેથી કહેવામાં સાર નથી, કારણ કે તે હાલતને અનુભવ તે માત્ર સાક્ષાત દર્શનથી જ થઈ શકે, યાને જે તે હાલત અનુભવે તેને જ સમજ પડે છે.
(૮૮૪) મન મધુર પિકર ભયા, કિયા નિરંતર ખાસ કમલજ કુલ નિર બના, કેઇ પેખે નિજ દાસ.
ત્યાંની વાત વિષે કહી શકાય તે એજ કે ત્યાંને મિઠાસ પીધાથી મન શાંત ને સુખી થઈ જાય છે, અને તે એકજ (સુખી) હાલતમાં મન હંમેશાં રહે છે-કમળ કુલ પાણુ થઈ જાય, તેને કેઈ ખરે પરમાત્માને ભક્ત હોય તેજ પારખી શકે.
(૮૮૫) ખાલા નાલા હિમ જળ, સે ફિર પાની હોય
જ પાની તે મોતી ભયા, સે ફિર નિર ન હોય. ઠંડીથી નાળાંનું પાણું, બરફ થઈ ગયું હોય તેનું પાછું પાણી થઈ શકે છે, પણ જે પાણીનું એક્વાર મેતી બંધાઈ ગયું તે પાછું પાણું થઈ
