________________
૧૮
કબીર વાણું.
' (૫૫૨) પુર્વ જનમકે ભાગસે, મિલે સંતકે ગ; કહે કબીર સમજે નહિ, ફિર ફિર ઇ છે ભેગ.
આગળ જન્મનાં કાંઈક પુણ્યના બળથી, સાધુપુરૂષ સાથે મેળાપ થયે છે, એવું તે કાંઈ સમજાતું નથી, તેથી તે સાધુપુરૂષને છોડીને, પિતાની ઇન્દ્રિઓનાં વિષયમાંજ ભમ્યા કરે છે.
(૫૫૩) જહાં જૈસી સંગત કરે, તહાં તૈસા ફલ ખાય;
હરિમારગ તે કઠન હય, કયું કર પેઠા જાય? તેનું કામ જ્યાં ઇઢિઓની મેજમજાહ ચાલતી યા મળતી હોય ત્યાં જવાનું છે, ને તેમાં લિન્ન થવાનું છે, પણ કબીર કહે છે કે, પરમાત્માને મળવાને માર્ગ તે મુશકેલ છે, અને તેમાં તે ઇન્દ્રિઓની મજા તજવી પડે છે, ત્યારે તે અજ્ઞાની તેમાં કેમ દાખલ થઈ શકે ?
