________________
પરનારીની સંગતથી થતા ગેરફાયદા.
૨૫
ર૩૫
(૭૬૭) ભકિત બિગાડી મિયાં, ઈદ્ધિ કેરે સ્વાદ
જનમ ગમાયા ખાધ, હિરા ખેયા હાથ. ઇઢિઓની મોજ મજાહમાં પડવાથી, પરમાત્મા તરફની માણસની ભક્તિ જતી રહે છે, તેથી તે પિતાને જન્મ તેમાંજ ગુમાવે છે, અને ખરે હિરે (પરમાત્માને) હાથમાંથી ખેહી બેસે છે.
(૭૬૮) કબીર! મન મરતક ભયા, ઇદ્ધિ અને હાથ;
તેય કબૂ ને કિજીયે, કનક કામની સાથ. માટે એ કબીર! તારું મન મરી ગયું હોય, અને તારી ઇદ્રિ તારા હાથમાં રહેલી હોય, ચાને મન અને ઇદ્રિએ તું કબજામાં રાખી શકતો હોય, તોપણ તું સ્ત્રી અને પૈસા સાથે દિલ લગાડીશ નહિ કારણ એ મહા માયારૂપી વસ્તુ છે, જેથી માણસનું મન તુરત ફરી જાય છે, અને તેમાં તેઓ વીંટળાઈ જાય છે.
(૭૬૯) જહાં જલાઇ સુંદરી, તુ મત જાય કબીર;
ભસમી હે કર લાગસી, સેના સમા શરીર. માટે એ કબીર ! જ્યાં સુંદરી (સ્ત્રી) હોય ત્યાં તું કદી જાત ને યાને સ્ત્રીના છંદમાં તું પડતો ના, કારણ કે તેનું શરીર સનાં જેવું તને દેખાય તોપણ તે અગ્રીની માફક (બાળી) ભસ્મ કરી નાખશે.
(૭૭૦) નારી તે હમહિ કરી, જાના નહિ બિચાર,
જબ જાની તબ પર હરી, નારી બડે બિકાર. કબીર કહે છે કે સ્ત્રી તે મેં પણ કીધી, અને તે વેળાએ મેં વિચાર કર્યો હતો નહિ, પણ જ્યારે મેં વિચારીને જોયું ત્યારે જ જાણ્યું કે નારી તે
