________________
૨૦૬
કબીર વાણ. .
(૬૭ર) હિને પદાર્થ હેત હય, બિસર જાન સબ શુદ્ધ
સી લિખી નસીબમે, તૈસી ઉકલત બુદ્ધ. જે ભાગ્યમાં લખ્યું હોય, તેજ બનવાનું અને તે બનવાનું એટલે માણસની બધી અક્કલ હશિયારી જતી રહે છે, અને જેવું ભાગ્યમાં બનવાનું હોય તે પ્રકારની અક્કલ તેને સુઝ પડે છે, અને બનનાર બનાવને અનુસરતું જ કાર્ય તે કરે છે.
(૭૩) અનહેની હેય નહિ, હેની હેય સે હૈય; રામચંદ્રજી બનકુ ગયે, સુખ અછત દુઃખ હેય.
જે ભાગ્યમાં લખ્યું ન હોય, તે કદીપણ બનવાનું નથી, પણ જે કાંઈ બનવા કાળ હોય તેજ બને છે ને બનવાનું. રામચંદ્ર જેવા મોટા રાજાનાં કર્મમાં વનવાસ લેવાને હતા, ત્યારે પોતે રાજપાટને સુખ છોડીને વનવાસે ગયા.
અર્થાત-જે કાંઈ કારણે આપણે ઉપજાવ્યાં હેય, તેનાં પરિણામ આપણને આવી મળે છે.
(૬૭૪) એ મન ભાયગ ભુલ મત, જે આયા મન ભાગ;
સે તેરા ટળતા નહિ, નિશ્ચય સંશય ત્યાગ. માટે એ માનવી, તું ભાગ્યને ભુલી જતે ના, કારણ કે જે કાંઈ તારાં ભાગ્યનું હશે તેટલું જ તને મળવાનું અને તે કદીપણ મટવાનું નથી, માટે દિલમાંના વેહમને દુર કર, અને પરમાત્માપર ભરોસો રાખી બેસ.
(૬૭૫) મનકી શંકા સેટ કર, નિશંક રહે નિરધાર; નિશ્ચય હોય સે હયગા, જે કરસી કિરતાર,
મનમાંના વેહમેને દુર કર, અને બીજી વસ્તુઓ પર ભરોસે રાખવાનું મુકી દે, પણ પરમાત્માપર વિશ્વાસ રાખી તે જે કરે તે જ ખરું છે, એવું ખાતરીથી માનતો રહે.
