________________
છઠ્ઠિના લેખ લખાયા, તેટલું જ થવાનું.
૨૦
૨૦૩
જાકે જીતના નિર્માત ક્વિા તાકે તિતના હૈય; માસા ઘટે ન તલ અહે, જે સિર કુટે કોય.
જેટલું જેને નિર્માણ થયું હોય, તેટલુંજ તેની જીંદગીમાં બનવાનું, તેમાંથી રતીભાર છું કે વધતું થવાનું નથી, પછી માણસ ગમે એટલું માથું કુટે તે શું થયું?
પ્રારબ્ધ પહેલે બના, પિછે બના શરીર, કબીર, અચંબા યે હય, મન નહિ બાંધે ધીર. પહેલ્લાં માણસનું નસીબ બંધાય છે, ને તે પછી તેને જન્મ મળે છે ચાને તેનું શરીર બને છે અને એવું કુદરતમાં બનતું હોવાથી કબીર કહે છે કે, મને એ અજાયબી લાગે છે, કે માણસનું મન કેમ ધીરજ રાખતું નથી !
(૫) કબીર! રેખા કરમકી, કબૂ ન મિટે રામ,
મેદનહાર સમર્થ હય, પર સમજ યિા હય કામ.
ઓ કબીર! પરમાત્માએ જે કર્મને કાયદો બનાવ્યો છે, અને તે કર્મના આધારે જે નસીબ બંધાય છે તે, પરમાત્મા સિવાય બીજા કોઈના હાથે ફેરવાતું નથી; તેને ફેરવનાર, પરમાત્મા પુરતે સામર્થવાન છે, પણ એ કર્મને કાયદે, તેણે ડહાપણુ વાપરીનેજ બનાવ્યું છે, ત્યારે માણસના ભલાં અર્થેજ કીધે છે.
બખ્ત કહે ભાગ કહે નસીબ કહે નિરધાર; હજાર નામ મનકે ધરે, મનહિ સરજનહાર,
એને (કર્મને) બખ્ત કહો, ભાગ કહો અથવા કાંઈ પણ આધાર વગરનું નસીબ છે એમ હજારે નામે, એ વિષે મનમાં ક, પણ એ નસીબને બનાવનાર માણસ પોતેજ છે.
