________________
ચિંતા વિષે.
| (૬૩૭) ચિંતા મત કર નચિંત રહે, પુરબહાર સમર્થ
જલ ઠલમે જે જીવ હય, ઉનકી ગાંઠ કયા ગથ? તું ચિંતા ના કર, નચિંત રહે! કારણ કે પરમાત્મા તારૂં પુરૂં કરવાવાળે છે, ને તે મહા બળવાન છે; પાણીમાં કે જમીન ઉપર જે સર્વ છેવો છે તેઓની પાસે કંઈ પૈસા નથી, તો પણ તેનું પોષણ થાય છે, તેમ તારૂં થશે.
(૬૩૮) ચિંતા સી ડાકની, કાટ કલેજા ખાય;
વૈદ બિચારા ક્યા કરે, કહાં તક દવા લગાય? ચિંતા એવી ડાકણ છે કે તે માણસનું કલેજુ કેરી ખાય છે; જેના મનમાં ચિંતાએ ઘર કીધું હોય તેને વૈદ બિચારો શું કરી શકે? ક્યાં સુધી તેને દવા આપ્યા કરે ? અર્થાત-જ્યાં સુધી મનમાંથી ચિંતા જાય નહિ ત્યાં સુધી શરીરનું દુઃખ ઓછું થતું નથી.
(૬૩૯) સરજનહારે સરજીયા, આતા પાની લોન;
નેહારા દેત હય, મિતનહારા કેન? તે પેદા કરનાર સાહેબે, આટે પાણી મીઠું વગેરે સરક્યું છે, અને તે આપવાવાળે છે તે પછી છીનવી લેનાર કેણ છે ?
