________________
હાજર
'IPS
કરણ વિષે.
(૪૭૯) કહેતા હય કરતા નહિ, મુંહકા બડા લબાર કલા મુહ લે જાયગા, સાહેબકે દરબાર.
જે પ્રમાણે બેલે તે રીતે જે ચાલે નહિ, તે માણસ અમસ્થ લભાસખોરે યાને જુઠ કહેવાય; ને તેવા માણસને, કબીર કહે છે કે, પરમાત્માની દરબારમાં કાળું મેહ લઇ જવું પડશે.
(૪૮૦) કથની કથી તે કયા ભયા, કરણ નહિ કરાય? કાલભુતકા કેટ ર્યું, દેખત હિ દેહ જાય. મેહડેથી માથી મીથી માત્ર વાત કરે, તેથી શું થાય? જે બેલે તે કરી ન દેખડાવે યાને તે રીતે જીંદગીમાં અમલ ન કરે, તે તેની અંદગી એક છાયા સમાનજ છે, જે જોતાં જોતામાં મળે નહિ થઈ જાય છે.
(૪૮૧). કહેના મિઠી ખાંસી, કરના શિખકી લોય
જવું કહેની હું રહેતી રહે, તો ભિખક અમૃત હેય. મેહડેથી ઘણું મિઠાશ ભરેલું બેલે પણ જે કરણી તે વિષ (ઝેહેર) જેવી હેય; પણ જે બેલે તે કરી બતાવે ચાને જીદગીમાં તે પ્રમાણે અમલ કરનારે હેય, તે માણસ વિષનું અમૃત કરી શકે છે. સારાંશ કે જેવી ભલી વાણી મેહડેથી કહાડે, તેવી ભલી કરણી કરે, તે માણસજ સર્વને સુખ આપી શકે છે.