________________
મનથીજ સ્મરણરૂપ થઇ જા.
(૨૭૪)
રામ નામ પુકારતાં, મિટા માહુ દુ:ખ વૃંદ; મનકી દુધા તબ ગઇ, જમ ગુરૂ મિલે ગાવંદ
કબીરજી કહે છે કે, ઇશ્વરનાં નામની જપ કરતાંજ ઇંદ્રિને ભાવતી વસ્તુઓ ઉપર જીપલાવી દેવાની ટેવ છુટી ગઇ. પરમેશ્વરની જપ કરતાં કરતાં, મારી ને મારા પેાતાના ઉપર વધારે હેત રાખવું, ને ખીન્ન એ ઉપર એશ્વ હેત રાખવુ' અથવા બિલકુલ નહિ રાખવુ', તથા પેાતાના લાભેાજ સાચવ્યા કરવા ને ખીજાના લાભા નહિ... સાચવવા, અથવા સામા લુટવા, એ પ્રકારની મનની જે જીદાઇની લાગણી હતી, તે મટી ગઇ. ઇશ્વરનાં નામની જપ કરતાં મારાં સચિંત અને ક્રિયામાણ કર્મો નાશ પામ્યાં; તેથી તેનાથી ઉપજનારાં મારાં દુઃખા મટી ગયાં, અને ફક્ત પ્રારબ્ધા કર્મોથી ઉપજતાં દુ:ખાજ ભાગવવાનાં ખાકી રહ્યાં છે, અને તેની પણ મને કાંઇ દરકાર નથી. કારણ જ્યારે ગુરૂ મળે ને ઇશ્વર મળે ત્યારે મનની સર્વે ચિ'તાઓને છેડા આવી ગયલા હોય છે.
(૨૭૫ )
નિશદીન એક પલકહિ, જો કહેવે રામ કબીર! તાકે જનમ જનમ કે, જડે પાપ શરીર
૩
અરે ખીર! રાતે ચા દિવસે, એક પળવાર પણ જે કાઇ રામનું નામ ખરાં હેતથી લેશે તેના જન્મો જન્મનાં પાપા દુર થશે.
(૨૭૬)
ક્લયુગસે જીવન અલ્પ હચ, કરીયે એગ સંભાર, તપ સાધન છુ ના અને, તાત નામ સંભાર.
આ કલિયુગમાં મનુષ્યની જીંદગી ધણાંજ ઘેાડાં વરસની છે. માટે જલદીથી માલેકને ચાદ કરી લેવે; કારણ જીંદગીની મુદત ધણી ઘેાડી હેાવાથી, આપણાથી તપ, સાધન, જે કરવાને બહુ લાંખા કાળ જોઇએ છે, તે આ કલિયુગમાં ખની શક્યું નથી, માટે નામ સ્મરણુજ કર્યા કરવું.
