________________
૫૦.
સ્થાપન કર્યો. જિનાગ આ ઘટનાને એક અહેરા તરીકે ઓળખાવે છે અને એના અનુસંધાનમાં કહે છે કે એવા અછરા અનંતકાળે થાય છે. આમ કેમ બની શકે એવી લેક્રેની કુશંકાનું નિરસન કરતાં જિનાગમ ભાખે છે કે દેવ ગર્ભને હરી શકે છે અને ધારે તે અન્ય સ્થળે એને સ્થાપી શકે છે. આના સમર્થનમાં દેવકીના છ પુત્રને દેવે લઈ ગયા અને સુલસાને ત્યાં મુક્યા એ હકીકતને ધ્યાનમાં લેવી જોઈએ. ભદત્ત અને દેવાનંદ મહાવીરના દર્શને આવે છે અને એકમીટથી જોઈ રહે છે ત્યારે ખુદ મહાવીર જ બે લે છે કે દેવાનંદ એમની માતા છે. ૨ પંડિતજી શા આધારે આમ નથી માનતા એ સમજાતું નથી. એ સૂત્રને નહિ માનવા જતાં અન્યને પણ નહિ માનવાની આફત ઉતરી પડશે એ ન ભુલાવું જોઈએ. - દેવે મહાવીરને સાંભળવા આવતા હતા એ વાતને માનવાની પંડિતજી આનાકાની કરે છે. પંડિતજીએ આના અનુસંધાનમાં એ યાદ રાખવું જોઈતું હતું, કે જિનાગમાનુસાર તીર્થકરના પંચ કલ્યાણકઅવન, જન્મ, દીક્ષા, કેવલ, અને નિવાસુ-વખતે અસંખ્ય દેવે આવે છે અને એ પંચ કલ્યાણકને ખૂબજ દબદબાથી ઉજવે છે. એ ઉપરાંત, તીર્થકર ભગવાનની દેશના વખતે પણ થોક બંધ દેવો આવે છે. આટલું જ નહિ પરંતુ પિતાના હિત માટે, સ્વાર્થ માટે, અને સંશય નિવારણ માટે ખુલાસો મેળવવા પણ દેવો આવે છે. તીર્થ કરો સમયેચિત સ્પષ્ટીકરણ પણ કરે છે. દેએ આવી પિતાની અદ્ધિ, વૈભવ, શકિત અને સંપતિનું પ્રદર્શન પણ કર્યું છે. મહાશક દેવલેકના બે દેવો આવી મહાવીરન, લેકો ન સાંભળે તેવી રીતે, પછે છે “હે ભગવન! આપના કેટલા શિષ્ય અને શિષ્યાઓ આ ભવે મેસે
૧. “ અંતકૃશાંગ.” ૨. “ભગવતી, નવમું શતક.", ૩. “ભગવતી.”
