________________
બો બતાવ્યો છે કે જો આપની ઈચ્છા ન હોય છતાં માથા પણને પર રાખી મુકો ઓ એસિલિની ચેમજ ગણાય વિર આમ પર વાન તે એ છે કે કોઈ રાનીને રીના
ગની સરખી ન હતાં તેઓ આને ગરણ થા આ કથન કેવળ માતાનું નિદાને છે આ વસ્તુ વદત વ્યાપાત, જેવી નથી લાગતી? શાની હોય છે જેમ ભોગવે પર ભેજ મોકલે તે ચાની હોઈ શકે ખરા? તો પછી જ્ઞાની આશાને નાચે નફાવાય રહે જ્ઞાન છે ત્યાં ભોગ નથી અને જેમ છે ત્યાં જ્ઞાન નથી
જખ જૈનત્વ છે. બાકીનું બધું અન છે. શાની છે અને છતાં ભાર ભગવતે હેય એવું પરસ્પર વિધી કપાત કરનાર જૈનતત્વ- જ્ઞાનને સાચો જાણકાર ની એમ કહેવું જોઈએ. પિતાના જાત આત અને સમય ગમે તે કોઈ ગમે તેમ એડમંડ ચલાવી શકે છે એની કોઈ ના પાણી ન શકે. પરંતુ થી એ જૈન દર્શનને જ્ઞાન છે એમ નિતાંત ન કહી શકાય. એવું બોલાર જેમ દર્શનથી અનલિન છે અથવા મેહરણી પ્રસ્ત છે એ જ કહેવું જોઈએ. અને જયાં મોહ છે ત્યાં વીતરારને ધર્મ નથી, વલી. તે કહે છે “મા ખાલી ભાવના નથી” કારણકે “તે જ્ઞાની અસ્પર્શી જ્ઞાનભાવને જ ભોગવે છે.” હવે કહે કે જે સ્ત્રીના સહવાસમાં રહ્યો હોય તે ને સહવાસ શું સ્પર્શરહિત છે સ્ત્રી શરીર શું જ્ઞાનમય છે? બાહ્મગુસ્સામાં આવી કઈક વાત ચાલી છે અને આ જૈનદર્શન નામધારીમાં એમાંથી આવી છે એમ લાગે છે. બ્રાહ્મણગ્ર ઉપદેશ છે કે જના વિદહી રાજા એક હાથ સ્ત્રીના સ્તન ઉપર રાખો અને બીજે અગ્નિની સાડીમાં રાખતા છતાં પહેલા હાથ દ્વારા એને સુખાનુભવ તે નહિ તથા બીજા હાથ દ્વારા દુઃખનુભવ થતો નહિ આવી વાત તેમાં ચલાવવામાં આવી છે અને અજ્ઞાન શ્રોતા એને શ્રદ્ધાથી સ્વીકારે છે. તે જ પ્રમાણે અહિ નિધમાંના અમુક ફીરકામાં પણ
