________________
કામક અર્થ :- જ્યાં વિષય વિરતિ છે, કષાને ત્યાગ છે, ગુણેમાં પ્રેમ છે, અને ક્રિયા (શાસ્ત્રોક્ત)માં અપ્રમાદ–ઉપયુકતતા છે ત્યાં ધર્મ છે જે શિવસુખને ઉપાય છે.
ઉપર્યુંકત ગાથાનું જૈન સમાજમાં જેર શેરથી પુરસ્કરણ થઈ રહ્યું છે છતાં કષાયનું સામ્રાજ્ય છે. જેના દર્શનના બધા અનુયાયીઓ પિતાના વિચારોનું મંડન અને અન્યનું ખંડન કરી રહ્યા છે. શ્રાવ કે સાધુઓ મુમુક્ષુના સ્વાંગમાં દંભનું નાટક ભજવી રહ્યા છે. પોતે લીધેલી વાતને કક્કો ખરો કરાવવા : આકાશ, પાતાળ એક કરે છે. અર્થાત ઉપર્યુક્ત ગાથાનું માત્ર અક્ષરેચ્ચારણ કરી સંતોષ પકડનારા દિગંબરી ભાઈઓ નગ્નતા, અને મૂર્તિપૂજાની તરફેણમાં અને મૂર્તિના ઉત્થાપકાની વિરુદ્ધમાં જેમ આવે તેમ બોલી રહ્યા છે અને કરી રહ્યા છે. મૂર્તિ પૂજાએ અને મૂર્તિ ઉત્થાપકોએ એક બીજાને ભાંડવામાં કશી કચાશ નથી રાખી. હકીકત આમ છે તે કષાય-ત્યાગ, વીતરાગ વિહિત ક્રિયાને અપ્રમાદ કયાં ગયા ? શું એ કેવળ કહેવામાં જ છે ? સંસાર ત્યાગ શાને ? મૂત્તિના ઉત્થાપક મૂર્તિને ન માને એટલે તેમને ભાંડન કરવા તેમણે શું દીક્ષા લીધી છે ? શ્વેતાંબરે વસ્ત્રો ધારણ કરે એટલે તેમને નરકના અધિકારી બનાવવા દિગંબરોએ શું નગ્નતાનો અંગીકાર કર્યો છે ? : એકજ ભગવાનના અનુયાયીઓ હોવા છતાં એક બીજા ઉપર આવા -પ્રહારે કરવામાં શું હેતુ રહ્યો હશે એ તો કેવળ જ્ઞાનીજ જાણે. - આમાં કયાં વિષયત્યાગ રહ્યો,યાં કષાયજન્ય રહ્યો, અને ક્યાં રહ્યો ગુણાત રાગ ?
વેતાબ અને દિગંબર વચ્ચે બરાબર તેજ કલહભાવ વિદ્યમાન છે જે સમાજમાં હિંદુ અને મુસલમાન વચ્ચે છે. મૂળે તે મનુષ્ય જાતિ છતાં હિંદુમુસલમાન વચ્ચે કેવું કાતિલ અસ્થિવૈર છે ? બરાબર તેવું જ વૈર હવેતાંબરે અને સિંબર વચ્ચે
