________________
ર
કે આગમવિશ્ર્વ બકવાદ કરે ? પરંતુ જવાબમાં કહેવાનુ` કે લેકેદ ભલે એમનામાં જ્ઞાન કે વિદ્વતા જોતા હોય પરંતુ એ નિર્વિવાદ છે કે આચાય' આગમથી વિપરીત દિશામાં પળી રહ્યા છે. આ વાત તેમના પેાતાના વિચારાથીજ સ્પષ્ટ થાય છે. એમાં કાઇને કાંઇ કહેવાની જરૂરજ રહેતી નથી. તે વેદાંત અને સાંખ્ય તરફજ ઢળી રહયા છે એ કહેવાની ભાગ્યેજ જરૂર હેાય. વાંચે ;–
दव्वे उवभुजंते णियम । जायदि सुहं च दुख्खं वा । तं सुदुक्खमुदिणं वेददि अह णिज्जरं जादि ॥
(૧૧૪)
અર્થ:- દ્રવ્ય —પદાર્થ –તા ઉપભોગ કરતાં અવશ્ય સુખ, દુઃખ ઉત્પન્ન થાય છે. પણ તે ઉદય આવેલા સુખ–દુ:ખને વેદે તે તેને નિર્જરા થાય છે.
વિવરણ - કાઈ મનુષ્ય શંકા લાવે કે તમે કહેા છે તે ખરાખર છે પણ તે કમ કરવ થી જીવને સુખ કે દુ;ખના ઉદ્ય થાય તે જીવને ભેગવવા પડે ને ? કુંદાચાયતા એ પ્રશ્નનેા ઉત્તર એ છે કે અલબત્ત, છત્ર જો ઉયમાં આવેલા (હથી) અનુભવે છે કે વેઢે છે તેા તેને કની નિ`રા થાય છે. અર્થાત્ આત્મજ્ઞાનભાવે વેદી લેવું પણ ખેદ કરવા નહિ. વિષય સુખ ભોગવતાં પાપના બધ પડે છે પણ અજ્ઞાની (મિથ્યા દષ્ટિ) હોય તે તેભાગવતાં અનિરા કરે છે અને સમ્યગ્દષ્ટિ જીવ તા નિર્જરા કરે છે.
સમ્યગ્દશાનું સામર્થ્ય એ છે કે વિરાગ હાવાથી કે,ઈ પણ દ કમતે ભેગવતા થકા તે બાંધતા નથી. જ્ઞાનનુ સામર્થ્ય' શુ છે તે હવે બતાવે છેઃ
जह बिसमुत्रर्भुजतो वेज्जो पुरिसो ण मरणमुश्यादि । पोंगलकम्मरसुंदयं तह भुंजदि णेव बज्झए णाणी ॥
(૧૧૧) અર્થ : વૈદ્ય વિષને ભાગવતાં જેમ મરણને પામતા નથી તેમ
—
જ્ઞાની પુદ્ગલ કર્માંના ઉદ્યને ભાગવે છે પણ કમ બંધને કરતા નથી.
