________________
૧૦૬
બરાબર
વિવરણુઃ—અભ્યાસીઓએ આ સ્થળે જાણવુ' જોઇએ કે સમ્યગ્દબ્રિયુકત જીવ આમ પેાતાના આત્માને સમજાવે એ વાત છે પરંતુ જેને ક્રમ' ઉદય આવ્યા છે તેણેજ ક્રમમાં કર્યાં હશે કે બીજાએ ? જો તેણે પેતેજ કર્યા કર્યાં છે તેા તેને વિષે કેમ આવતા કે આ મારા કર્મનું ફળ છે? ઉદય આવતાં આ મા સ્વભાવ નથી તેા પછી કર્મ કરતી વખતે તેણે એમ કહેવું જોઈએ કે નહિ કે વિષય ભાગવવા એ મારા સ્વભાવ નથી? એ વિષયા મારા નથી અને હું તેને નથી. આવા વિચાર કરી નાની પુરુષા વિષયે। ભાગવતાં દૂર રહે છે. સરખાવેા આગમકારનું વચનઃ–
सल्लं कामा विसं कामा कामा आसीविसोवमा ।
कामे भोए पमाणा अकामा जति दुगई ॥ १
અર્થ :—(બ્રાહ્મણુના વૈષમાં રહેલા ઇંદ્ર સાથે વાત કરતાં નિમ રાજર્ષિ કહે છે કે ) હે બ્રાહ્મણ ! વિષયે! શલ્ય (સમાન) છે; વિયે વિષ છે; અને વિષયે આશીવિષ સની ઉપમાને લાયક છે. કામભોગની માત્ર ઈચ્છા કરનાર કામભોગ ભેગવનારાજ હિ દુર્ગાતિને પામે છે. તે પછી ભોગ ભોગવનારનું તાપૂછ્યું જ શુ ? એટલે આગમકાર કહે છે કે ભાગ બેગવવાથી પરિણામ સારૂં આવતું નથી. જ્યારે કુંદકુંદ.ચાર્ય' સમ્યગ્દષ્ટિમાન જીવ ભાગ ભાગવે તે કાંઇ અડયણુ નથી એમ કહેછે. ટુકામાં, કુંદકુંદાચાયની દૃષ્ટિમાં સમૂળગા વિપર્યાસ છે; જો કે “ સમયસાર ના રસીયા એની તરફ કાઇ અપૂર્વ ભિ ત ભાવથી જુએ છે. અફીમચી અફીમચીની પ્રશંસા કરેજ. પેાતાને જે પ્રિય છે તેનું આચરણ જ્યારે બીજો કરતા હેય ત્યારે તેને જેઈ તે આત્મા પ્રફુલ્લિત બને છે. એટલુજ નહિ પરંતુ પેાતાની જમાતમાં એના વધારા થયા એ જોઇ એના હર્ષની સીમા નથી રહેતી. મનુષ્ય પેાતાની પ્રકૃતિમાં વિષમતા જોવા ટેવાયેલેાજ નથી. આગમક રને છે.ડી
..
-
..
૧. ઉત્તરાધ્યયન”, નવમું અધ્યયન.
બ્યૂલ નથી જીવ કહે કે
