________________
એ દિવસે ગયા. વેદોમાં કહેલી હિંસા ધર્મનું કારણ નથી. એમ કહી જૈન સમાજને આ સેવ્ય, પૂજ્ય વર્ગ એ લેકેને નીચા પાડે છે પરંતુ પોતાની ધર્મ ક્રિયામાં થઈ જતી હિંસાને ધમનું રૂપ આપનાર આ સેવ્ય વર્ગ ઇતર જનની નિંદા, અવહિલના, કે હાંસીમાંથી ક્યાં સુધી બચી શકશે? ખરી રીતે તે તેમણે ઈકરાર કરવો જોઈએ કે તેમની ક્રિયા પાછળ થતી હિંસા પણ ધમનું કારણ નથી જ નથી,
લોકે અણુગલ પાણી વાપરે, વનસ્પતિના પાંદડાં, ફૂલ, ફલાદિ તેડે કે ખાય તો તેમાં હિંસા છે, એવું અસંદિગ્ધ પણે જેનશાસ્ત્રાનુસાર જૈન સમાજ ઈતર લેકેને કહે પરંતુ એ જ જેન વર્ગ તીર્થ કરેની પ્રતિમાની નીચે અઢળક સચેત પાણી વહેતું જુએ, તેમાં ત્રસાદિ છવોની હિંસા ચાલુ હોય એ જુએ અને એ પ્રતિમા ઉપર હંમેશાં ઢગલાબંધ ફૂલે અને ફૂલની માલાઓ ચડાવવામાં આવતી હોય છે. એ પણ જુએ છતાં ઠંડે કરો જે એ બધું સાંખી રહે એટલું જ નહિ પરંતુ એને ધર્મનું કારણું માને-મનાવે એ કયાંને ન્યાય? આ બધું શું તીર્થકરોને ગમતું હશે?
જૈન દર્શનીઓ અને મિથ્યાદર્શની કહી રહ્યા છે. પરંતુ એ જેને જ શું મિથ્યાદર્શનમાં આળોટી નથી રહ્યા? મિથ્યદર્શનીઓને તે બહાનું પણ છે કે તેઓ અહિંસા વા દવાના સિદ્ધાંતને સમજYI નથી કે સમજતા નથી. પરંતુ જેને કે જેઓને અહિંસાનુિં સૂક્ષ્માતિસૂક્ષ્મ જ્ઞાન છે તેમને હિંસામય વર્તન કયાંથી પોષાય? તેમને તે કાંઈ છટકવા બારી છે જ નહિ. તેઓને જ્ઞાન છે અને છતાં ખાડામાં પડી રહ્યા છે. એ નરી મૂર્ખતા નહિ તો બીજું શું? અહે કે દુનિ વાર માહ!
કઈ તટસ્થ, નિરપેક્ષ કષ્ટ જેનશાને જુએ અને તેના અનુયાયીઓના વર્તનને નીરખે તે કેટલો મટે ફરક તેમને જણાશે ? અમુક સાચા મગ ઉપર ચાલવાની અશક્તિ હેવી એ જુદી વાત
१. न धर्महेतोविहीताऽपि हिंसा।
